Ενα φλιτζάνι καφέ για να παραχθεί και να φθάσει από το αγρόκτημα σε μας, έχουν καταναλωθεί περίπου 280 λίτρα νερού. Για ένα κιλό σιτάρι απαιτούνται περίπου 1.000 λίτρα νερό, ενώ για ένα κιλό ρύζι, 3.000 λίτρα και για ένα καλό μπιφτέκι στο πιάτο μας 12.000 λίτρα. Τα συγκλονιστικά αυτά στοιχεία, που αποδεικνύουν την επίδραση της οικονομικής δραστηριότητας στην κατανάλωση νερού, παρουσιάστηκαν χθες, σε διεθνές συνέδριο για τη σχέση του νερού με τη βιώσιμη ανάπτυξη. Οπως υποστήριξαν οι ειδικοί, η βιώσιμη ανάπτυξη και η βιώσιμη διαχείριση των υδάτινων πόρων δεν είναι θέμα επιλογής, αλλά αναγκαία προϋπόθεση για ένα βιώσιμο μέλλον.
Η κρίση του νερού είναι παγκόσμια υπόθεση, τόνισαν οι ομιλητές του συνεδρίου «Βιώσιμη Ανάπτυξη και Νερό: μια παγκόσμια πρόκληση για τοπικές δράσεις», που διοργανώνει το Συμβούλιο για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών. «Η αποφυγή της κρίσης περνάει από πολλούς άξονες: την ορθή τιμολόγηση του νερού, με ενσωμάτωση του συνολικού κοινωνικού και οικονομικού κόστους, την εξοικονόμηση του αρδευτικού νερού, με αξιοποίηση των αναγκαίων τεχνολογικών βελτιώσεων, τις επενδύσεις στα συστήματα υποδομών, με έμφαση στο θέμα της συντήρησης των δικτύων, την ανακύκλωση του νερού από απόβλητα και λύματα, τον εξορθολογισμό του παγκόσμιου εμπορίου τροφίμων και συνεπακολούθως της κατανομής και διανομής νερού και τέλος, την αξιοποίηση των δυνατοτήτων που προσφέρουν οι σύγχρονες τεχνολογίες αφαλάτωσης του νερού», ανέφερε χθες ο κ. Πίτερ Ρότζερς, καθηγητής Περιβαλλοντικής Μηχανικής στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ. «Το νερό έχει κόστος», συμπλήρωσε ο εμπειρογνώμων νερού και υγιεινής της Παγκόσμιας Τράπεζας κ. Φιλίπ Μαρίν. «Αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό απ’ όλους, οι δε κυβερνήσεις οφείλουν να προετοιμαστούν για τη λήψη δύσκολων αποφάσεων σχετικά με το ποιος θα αναλάβει αυτό το κόστος. Για παράδειγμα, δεν έχει νόημα η χρηματοδότηση μιας εταιρείας ύδρευσης εάν το περισσότερο νερό χάνεται σε διαρροές και δεν συντηρεί κατάλληλα το δίκτυό της», ανέφερε.
Η κρίση του νερού είναι παγκόσμια υπόθεση, τόνισαν οι ομιλητές του συνεδρίου «Βιώσιμη Ανάπτυξη και Νερό: μια παγκόσμια πρόκληση για τοπικές δράσεις», που διοργανώνει το Συμβούλιο για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών. «Η αποφυγή της κρίσης περνάει από πολλούς άξονες: την ορθή τιμολόγηση του νερού, με ενσωμάτωση του συνολικού κοινωνικού και οικονομικού κόστους, την εξοικονόμηση του αρδευτικού νερού, με αξιοποίηση των αναγκαίων τεχνολογικών βελτιώσεων, τις επενδύσεις στα συστήματα υποδομών, με έμφαση στο θέμα της συντήρησης των δικτύων, την ανακύκλωση του νερού από απόβλητα και λύματα, τον εξορθολογισμό του παγκόσμιου εμπορίου τροφίμων και συνεπακολούθως της κατανομής και διανομής νερού και τέλος, την αξιοποίηση των δυνατοτήτων που προσφέρουν οι σύγχρονες τεχνολογίες αφαλάτωσης του νερού», ανέφερε χθες ο κ. Πίτερ Ρότζερς, καθηγητής Περιβαλλοντικής Μηχανικής στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ. «Το νερό έχει κόστος», συμπλήρωσε ο εμπειρογνώμων νερού και υγιεινής της Παγκόσμιας Τράπεζας κ. Φιλίπ Μαρίν. «Αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό απ’ όλους, οι δε κυβερνήσεις οφείλουν να προετοιμαστούν για τη λήψη δύσκολων αποφάσεων σχετικά με το ποιος θα αναλάβει αυτό το κόστος. Για παράδειγμα, δεν έχει νόημα η χρηματοδότηση μιας εταιρείας ύδρευσης εάν το περισσότερο νερό χάνεται σε διαρροές και δεν συντηρεί κατάλληλα το δίκτυό της», ανέφερε.
Eλληνικές επιχειρήσεις
Οσον αφορά τον ρόλο των ελληνικών επιχειρήσεων στην εξοικονόμηση των υδάτινων πόρων, ο πρόεδρος του Συμβουλίου για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη κ. Ευθύμιος Βιδάλης υποστήριξε πως πρέπει να είναι παρεμβατικός. «Οφείλουν και αυτές να προετοιμαστούν κατάλληλα και να μετατρέψουν το πρόβλημα σε πρόκληση, την πρόκληση σε καινοτομία, την καινοτομία σε νέες μεθόδους και νέα προϊόντα και σε νέες γεωγραφικές περιοχές πέρα από τα σύνορα της Ελλάδας», ανέφερε.