ZanteMan - ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Αρώματα από κουζίνες νοικοκυριών, μελωδίες γιορτινές και παιδικές μυθοπλασίες ντύνουν περιοχές της ελληνικής επικράτειας για να υποδεχτούν τη γέννηση του Χριστού και την πρώτη μέρα του νέου χρόνου.
Φωτιές, κουδούνες, ομαδικά παιχνίδια, αγιοβασιλιάτικα καραβάκια, μεταμφιέσεις και καλικάντζαροι βρίσκουν την ευκαιρία να αλωνίζουν σε πόλεις και χωριά που προετοιμάζονται για την άφιξη της χαρούμενης γιορτής με χορούς και εστιάσεις που μεγαλώνουν τις οικογένειες σε παρέες πλημμυρίζοντας τους δρόμους.
Θεσσαλία: Το τάισμα της βρύσης, το Πάντρεμα της φωτιάς Η γουρουνοχαρά και τα Πρωτοχρονιάτικα Μπαμπαλιούρια
Το τάισμα της βρύσης
Οι κοπέλες, τα χαράματα των Χριστουγέννων, αλλού την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, πηγαίνουν στην πιο κοντινή βρύση "για να κλέψουν το άκραντο νερό" (άκραντο, δηλαδή αμίλητο, γιατί δε βγάζουν λέξη σ’ όλη τη διαδρομή).
Αλείφουν τις βρύσες του χωριού με βούτυρο και μέλι, με την ευχή όπως τρέχει το νερό να τρέχει και η προκοπή στο σπίτι τον καινούργιο χρόνο και γλυκιά να είναι και η ζωή τους. Για να έχουν καλή σοδειά, όταν φτάνουν εκεί, την "ταΐζουν", με διάφορες λιχουδιές, όπως βούτυρο, ψωμί, τυρί, όσπρια ή κλαδί ελιάς. Όποια θα πήγαινε πρώτη στη βρύση, αυτή θα ήταν και η πιο τυχερή ολόκληρο το χρόνο.
Έπειτα ρίχνουν στη στάμνα ένα βατόφυλλο και τρία χαλίκια, "κλέβουν νερό" και γυρίζουν στα σπίτια τους πάλι αμίλητες μέχρι να πιούνε όλοι από το άκραντο νερό. Με το ίδιο νερό ραντίζουν και τις τέσσερις γωνίες του σπιτιού, ενώ σκορπούν στο σπίτι και τα τρία χαλίκια.
Το Πάντρεμα της φωτιάς
Την παραμονή των Χριστουγέννων σε πολλά μέρη της Ελλάδας "παντρεύουν", τη φωτιά. Παίρνουν ένα ξύλο με θηλυκό όνομα και ένα με αρσενικό όνομα, συνήθως από αγκαθωτά δέντρα. Τα αγκαθωτά δέντρα, κατά τη λαϊκή αντίληψη, απομακρύνουν τα δαιμονικά όντα, όπως τους καλικάντζαρους. Στη Θεσσαλία, επιστρέφοντας από την εκκλησία στο σπίτι, τα κορίτσια βάζουν παραδίπλα στο αναμμένο τζάκι κλωνάρια κέδρου που τα ξεδιαλέγουν, ενώ τα αγόρια τοποθετούν κλαδιά από αγριοκερασιά. Τα μικρά αυτά κλάδιά δέντρων αντιπροσωπεύουν τις προσωπικές τους επιθυμίες για την πραγματοποίηση μιας όμορφης ζωής. Φροντίζουν μάλιστα τα κλαδιά αυτά να είναι λυγερά και παρακολουθούν με ενδιαφέρον ποιο κλωνάρι θα καεί πρώτο, καθώς λένε πως αυτό είναι καλό σημάδι για το κορίτσι ή το αγόρι, αντίστοιχα, και συγκεκριμένα πως θα είναι αυτό που θα παντρευτεί πρώτο.
"Έλα, έχουμε γουρουνοχαρά"
Η προετοιμασία για το σφάξιμο του γουρουνιού γινόταν με εξαιρετική φροντίδα, ενώ επακολουθούσε γλέντι μέχρι τα ξημερώματα, για να επαναληφθεί η ίδια διαδικασία την επόμενη και τη μεθεπόμενη μέρα. Τρεις-τέσσερις συγγενικές οικογένειες καθόριζαν με τη σειρά ποια ημέρα θα έσφαζε το γουρούνι της. Για κάθε σφαγή μεγάλου γουρουνιού απαιτούνταν 5-6 άνδρες, εκτός των παιδιών, που είχαν ηλικία πολλές φορές 20-25 ετών. Επειδή όμως η όλη εργασία είχε ως επακόλουθο το γλέντι και τη χαρά, γι’ αυτό και η ημέρα αυτή καθιερώθηκε ως "γουρουνοχαρά ή γρουνουχαρά".
Τα Πρωτοχρονιάτικα Μπαμπαλιούρια
Οι γιορτές της Πρωτοχρονιάς ξεκινούν παραδοσιακά στη Λάρισα από την παραμονή, όπου τα παιδιά βγαίνουν στους δρόμους τραγουδώντας τα Αγιοβασιλιάτικα κάλαντα και φωνάζοντας “Σουρβάσο”. Την ημέρα της Πρωτοχρονιάς αναβιώνουν τα “Μπαμπαλιούρια”, είναι ένα Πρωτοχρονιάτικο έθιμο, που έχει τις ρίζες του στη Διονυσιακή λατρεία.
Η στολή των Μπαμπαλιούρηδων, αποτελείται από το “σαλβάρι”, ένα μάλλινο άσπρο παντελόνι, το οποίο στερεώνουν στη μέση με μια μάλλινη άσπρη ζώνη. Το πουκάμισο που φορούν από πάνω είναι συνήθως άσπρο με φαρδιά μανίκια σαν εκείνο των τσολιάδων. Στα πόδια φορούν άσπρες καλτσοδέτες και τσαρούχια. Στη μέση φορούν ένα χοντρό μάλλινο ύφασμα, διπλωμένο πολλές φορές, όπου επάνω δένουν τα μεγάλα και βαριά κουδούνια. Στο κεφάλι φορούν ειδική μάσκα, από προβιά ζώου, τη λεγόμενη “φουλίνα”. Η μάσκα αυτή είναι άσπρη ή μαύρη και έχει τρία ανοίγματα, δύο στα μάτια και ένα στο στόμα. Στα χέρια κρατούν ένα ξύλινο κυρτό σπαθί που συμπληρώνει τη φορεσιά του κάθε “Μπαμπαλιούρη”.
Έτοιμα πλέον τα “Μπαμπαλιούρια” περιμένουν να τελειώσει η Θεία Λειτουργία για να ξεχυθούν στους δρόμους. Μαζί τους είναι πάντα ο “αδελφογύρτης” ο οποίος κρατάει έναν κουμπαρά και μαζεύει τα χρήματα που προσφέρει ο κόσμος. Πριν ακόμη τελειώσει η Πρωτοχρονιάτικη Θεία Λειτουργία οι “Μπαμπαλιούρηδες” έχουν πάρει θέση έξω από τις τρεις ενορίες του χωριού. Βγαίνοντας ο κόσμος από την εκκλησία τους συναντά και αιφνιδιάζεται αφού περνούν το σπαθί στη μέση τους και δεν αφήνουν κανέναν να περάσει αν δεν βάλει χρήματα επάνω σ’ αυτό. Μόλις βάλουν τα χρήματα τα παίρνει ο αδελφογύρτης και τους εύχεται Καλή Χρονιά. Μετά τις εκκλησίες τα “Μπαμπαλιούρια” πηγαίνουν στην πλατεία, και με το δυνατό θόρυβο που προκαλούν τα κουδούνια τους, τραβούν την προσοχή των ντόπιων και ξένων επισκεπτών. Φεύγοντας από εκεί, περνούν από τα καφενεία και τις καφετέριες του χωριού και έπειτα ξεχύνονται στους δρόμους μέχρι αργά το βράδυ. Αυτό το έθιμο έχει σαν σκοπό να διώξει τα κακά πνεύματα, και να είναι ήσυχη και χαρούμενη η καινούρια χρονιά.
Μακεδονία: Το Χριστόξυλο , Οι Μωμόγεροι, Οι κλαδαριές, Το έθιμο της Καμήλας, Οι παραδοσιακές φουφούδες και η επίσκεψη του Καππαδόκη Αη Βασίλη
Το Χριστόξυλο
Στα χωριά της βόρειας Ελλάδας, από τις παραμονές των εορτών ο νοικοκύρης ψάχνει στα χωράφια και διαλέγει το πιο όμορφο, το πιο γερό, το πιο χοντρό ξύλο από πεύκο ή ελιά και το πάει σπίτι του. Αυτό ονομάζεται Χριστόξυλο και είναι το ξύλο που θα καίει για όλο το δωδεκαήμερο των εορτών, από τα Χριστούγεννα μέχρι και τα Φώτα, στο τζάκι του σπιτιού. Η στάχτη των ξύλων αυτών προφύλασσε το σπίτι και τα χωράφια από κάθε κακό.Πριν ο νοικοκύρης φέρει το Χριστόξυλο, κάθε νοικοκυρά φροντίζει να έχει καθαρίσει το σπίτι και με ιδιαίτερη προσοχή το τζάκι , ώστε να μη μείνει ούτε ίχνος από την παλιά στάχτη. Καθαρίζουν ακόμη και την καπνοδόχο, για να μή βρίσκουν πατήματα να κατέβουν οι καλικάντζαροι, τα κακά δαιμόνια, όπως λένε στα παραδοσιακά χριστουγεννιάτικα παραμύθια. Το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων , όταν όλη η οικογένεια θα είναι μαζεμένη γύρω από το τζάκι , ο νοικοκύρης του σπιτιού ανάβει την καινούρια φωτιά και μπαίνει στην εστία το Χριστόξυλο. Σύμφωνα με τις παραδόσεις του λαού, καθώς καίγεται το Χριστόξυλο, ζεσταίνεται ο Χριστός στη φάτνη Του. Σε κάθε σπιτικό, οι νοικοκυραίοι προσπαθούν το Χριστόξυλο να καίει μέχρι τα Φώτα.
Το έθιμο της Καμήλας
Κάθε χρόνο, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς τα μέλη του πολιτιστικού συλλόγου ‘Καβακλή’ των Κουφαλίων Θεσσαλονίκης ξεχύνονται στους δρόμους της πόλης. Δεν λένε όμως τα κάλαντα, αλλά μεταμφιέζονται σε καμήλες και φωνάζουν δυνατά διάφορα συνθήματα. Σκοπός τους είναι να παραπλανήσουν τους στρατιώτες του Ηρώδη που ψάχνουν να βρουν το νεογέννητο Ιησού, ώστε να μην μπορέσουν να τον σκοτώσουν.
Οι παραδοσιακές φουφούδες και η επίσκεψη του Καππαδόκη Αη Βασίλη στην Καβάλα
Με παραδοσιακές φουφούδες και την επίσκεψη του Καππαδόκη Αη Βασίλη γιορτάζονται τα Χριστούγεννα στην πόλη της Καβάλας.
Το εμπορικό κέντρο της πόλης την παραμονή των Χριστουγέννων θυμίζει μια μεγάλη ψησταριά. Στους περισσότερους πεζόδρομους, αλλά και στα πεζοδρόμια, οι έμποροι στήνουν υπαίθριες ψησταριές, τις λεγόμενες φουφούδες και προσφέρουν σε όλους τους περαστικούς ψητά κρέατα και ντόπιο κόκκινο κρασί.
Οι παραδοσιακές φουφούδες στήνονται ξανά την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, αυτή τη φορά σε μεγαλύτερη έκταση και από νωρίς το μεσημέρι στήνεται μεγάλη γιορτή με άφθονο κρασί ορχήστρες και υπαίθριες ψησταριές για την υποδοχή του νέου χρόνου πολύ πριν από τα μεσάνυχτα.
Από την παραμονή των Χριστουγέννων ένα ακόμη έθιμο αναβιώνει στην πόλη και συγκεκριμένα στην περιοχή της Νέας Καρβάλης. Πρόκειται για την επίσκεψη του Καππαδόκη Άη Βασίλη που ολοκλήρωσε το μεγάλο του ταξίδι από την Καισάρεια φθάνοντας στο λαογραφικό χωριό «Ακόντισμα», όπου θα παραμείνει μέχρι την τελευταία μέρα του έτους.
Οι Μωμόγεροι
Στα χωριά Πλατανιά και Σιταγροί του Νομού Δράμας συναντάμε το έθιμο των Μωμόγερων, το οποίο προέρχεται από του Πόντιους πρόσφυγες. Η ονομασία του εθίμου προέρχεται από τις λέξεις μίμος ή μώμος και γέρος και συνδέεται με τις μιμητικές κινήσεις των πρωταγωνιστών. Αυτοί, φορώντας τομάρια ζώων – λύκων, τράγων ή άλλων - ή ντυμένοι με στολές ανθρώπων οπλισμένων με σπαθιά, έχουν τη μορφή γεροντικών προσώπων. Οι Μωμόγεροι, εμφανίζονται καθ’ όλη τη διάρκεια του δωδεκαημέρου των εορτών, και προσδοκώντας τύχη για τη νέα χρονιά, γυρίζουν σε παρέες στους δρόμους των χωριών και τραγουδούν τα κάλαντα ή άλλους ευχετικούς στίχους. Όταν δύο παρέες συναντηθούν, κάνουν ψευτοπόλεμο μεταξύ τους, ώσπου η μία ομάδα να νικήσει και η άλλη να δηλώσει υποταγή.
Παραλλαγές του ίδιου εθίμου, συναντώνται σε χωριά της Κοζάνης και της Καστοριάς, με την ονομασία Ραγκουτσάρια.
Οι κλαδαριές
Οι κλαδαριές στην περιοχή του Βοΐου εντάσσονται στα έθιμα του δωδεκαημέρου, όπως αποκαλείται το διάστημα από τα Χριστούγεννα και μετά. Η προετοιμασία για το έθιμο όμως, ξεκινά ήδη από τον Οκτώβριο. Συγκεκριμένα, την επόμενη του Αγίου Δημητρίου, στις 27 Οκτωβρίου, τα παιδιά και οι έφηβοι τρέχουν στα χωράφια και τις βουνοπλαγιές και μαζεύουν κλαδιά και ξερά χόρτα για την κλαδαριά. Ψάχνουν κυρίως κλαδιά κέδρου που έχουν ένα ιδιαίτερο άρωμα. Τα κλαδιά αποθηκεύονται σε μέρος ξηρό και παραμένουν εκεί για να ξεραθούν εντελώς και να μην έχουν υγρασία.
Στις 23 Δεκεμβρίου, η ετοιμασία ξεκινά ήδη από το μεσημέρι. Τα κλαδιά στοιβάζονται στον ανοιχτό χώρο όπου θα τελεστεί το έθιμο και δημιουργούν ένα τεράστιο σωρό. Ο σωρός ανάβει το βράδυ, από τα χέρια του γηραιότερου κατοίκου του χωριού. Τότε, οι κάτοικοι πιάνουν το χορό γύρω από την πυρά. Σε κάποια μέρη περιφέρονται γύρω από την πυρά και οι κωδωνοφόροι, άνδρες που κρεμούν κουδούνια και δίνουν στην όλη τελετή ένα χαρακτήρα αρχαιοελληνικού διονυσιακού δρώμενου. Το άρωμα των κέδρων και η όλη ατμόσφαιρα δημιουργούν πράγματι μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα. Σε κάποια μέρη του Βοΐου, η κλαδαριά ανάβει τις Απόκριες και συγκεκριμένα, την Κυριακή της Τυρινής.
Στην Φλώρινα, οι κάτοικοι υποδέχονται τη γέννηση του Χριστού ανάβοντας μεγάλες φωτιές στις 12 τα μεσάνυχτα, που συμβολίζουν τη φωτιά που άναψαν οι ποιμένες της Βηθλεέμ για να ζεσταθεί ο νεογέννητος Χριστός. Φωτιές ανάβουν επίσης και το βράδυ της Πρωτοχρονιάς.
Κόλιντα Μπάμπο
Στην Πέλλα αναβιώνει το έθιμο της «Κόλιντα Μπάμπο» που έχει σχέση με τη σφαγή του Ηρώδη. Οι κάτοικοι της περιοχής ανάβουν το βράδυ φωτιές φωνάζοντας «κόλιντα μπάμπο» δηλαδή «σφάζουν γιαγιά». Σύμφωνα με το έθιμο οι φωτιές ανάβουν για να μάθουν οι άνθρωποι για τη σφαγή και να προφυλαχτούν.
Το σπόρδισμα των φύλλων
Στη Θάσο, έως σήμερα, οι οικογένειες κρατούν ένα πολύ παλιό έθιμο είναι το σπόρδισμα των φύλλων και γίνεται ως εξής: Κάθονται όλοι γύρω από το αναμμένο τζάκι, τραβούν την ανθρακιά προς τα έξω και ρίχνουν γύρω στ' αναμμένα κάρβουνα, φύλλα ελιάς, βάζοντας στο νου τους από μια ευχή, χωρίς όμως να την πουν στους άλλους. Όποιου το φύλλο γυρίσει περισσότερο, εκείνου θα πραγματοποιηθεί και η ευχή του.
Ήπειρος: Tα καρύδια και το αναμμένο πουρνάρι
Tα καρύδια
Τα καρύδια είναι ένα παραδοσιακό ομαδικό παιγνίδι που παίζουν τα παιδιά στην Ήπειρο. Οι κανόνες του παιχνιδιού έχουν ως εξής: Κάποιο παιδί χαράζει στο χώμα μια ευθεία γραμμή. Πάνω σ’ αυτή, κάθε παίκτης βάζει κι από ένα καρύδι στη σειρά. Μετά, ο κάθε παίκτης με τη σειρά του και από κάθετη απόσταση ενός με δύο μέτρα από τη γραμμή των καρυδιών, σημαδεύει σκυφτός, και με το μεγαλύτερο και το πιο στρογγυλό καρύδι του, κάποιο άλλο καρύδι. Όποιο καρύδι πετύχει και το βγάλει έξω από τη γραμμή το κερδίζει και δοκιμάζει ξανά σημαδεύοντας κάποιο άλλο καρύδι. Αν αστοχήσει, συνεχίζει ο επόμενος παίκτης. Το παιχνίδι συνεχίζεται μέχρι να βγουν από τη γραμμή όλα τα καρύδια.
Tο αναμμένο πουρνάρι
Όταν γεννήθηκε ο Χριστός και πήγαν, οι βοσκοί να προσκυνήσουν, ήταν νύχτα σκοτεινή. Βρήκαν κάπου ένα ξερό πουρνάρι κι έκοψαν τα κλαδιά του. Πήρε ο καθένας από ένα κλαδί στο χέρι, του έβαλε φωτιά και γέμισε το σκοτεινό βουνό χαρούμενες φωτιές και τριξίματα και κρότους. Από τότε, λοιπόν, στα χωριά της Άρτας, όποιος πάει στο σπίτι του γείτονα, για να πει τα χρόνια πολλά, καθώς και όλα τα παιδιά τα παντρεμένα, που θα πάνε στο πατρικό τους, για να φιλήσουν το χέρι του πατέρα και της μάνας τους, να κρατούν ένα κλαρί πουρνάρι, ή ό,τι άλλο δεντρικό που καίει τρίζοντας. Στο δρόμο το ανάβουν και το πηγαίνουν έτσι αναμμένο στο πατρικό τους σπίτι και γεμίζουν χαρούμενες φωτιές και κρότους τα σκοτεινά δρομάκια του χωριού.
Ακόμη και στα Γιάννενα το ίδιο κάνουν. Μόνο που εκεί δεν κρατούν ολόκληρο το κλαρί το πουρνάρι αναμμένο στο χέρι τους – είναι μεγάλη πολιτεία τα Γιάννενα – αλλά κρατούν στη χούφτα τους μια χεριά δαφνόφυλλα και πουρναρόφυλλα, που τα πετούν στο τζάκι, μόλις μπούνε και καλημερίζουν. Κι όταν τα φύλλα τα ξερά πιάσουν φωτιά κι αρχίσουν να τρίζουν και να πετάνε σπίθες, εύχονται: «Αρνιά, κατσίκια, νύφες και γαμπρούς!» Αυτή είναι η καλύτερη ευχή για κάθε νοικοκύρη. Να προκόβουν τα κοπάδια του, να πληθαίνει η φαμελιά του, να μεγαλώνουν τα κορίτσια και τα παλικάρια του, να του φέρνουν στο σπίτι νύφες και γαμπρούς, να του δώσουν εγγόνια που δε θ’ αφήσουν τ’ όνομα το πατρικό να σβήσει.
Πελοπόννησος: Tο αναμμένο πουρνάρι και το κυνήγι των Χριστουγέννων
Tο σπάσιμο του ροδιού
Το πρωί της Πρωτοχρονιάς, η οικογένεια πηγαίνει στην εκκλησία και ο νοικοκύρης κρατάει στην τσέπη του ένα ρόδι, για να το λειτουργήσει. Γυρνώντας σπίτι, πρέπει να χτυπήσει το κουδούνι της εξώπορτας -δεν κάνει να ανοίξει ο ίδιος με το κλειδί του- και έτσι να είναι ο πρώτος που θα μπει στο σπίτι για να κάνει το καλό ποδαρικό, με το ρόδι στο χέρι.
Μπαίνοντας μέσα, με το δεξί, σπάει το ρόδι πίσω από την εξώπορτα, το ρίχνει δηλαδή κάτω με δύναμη για να σπάσει και να πεταχτούν οι ρώγες του παντού και ταυτόχρονα λέει: "με υγεία, ευτυχία και χαρά το νέο έτος κι όσες ρώγες έχει το ρόδι, τόσες λίρες να έχει η τσέπη μας όλη τη χρονιά". Τα παιδιά μαζεμένα γύρω-γύρω κοιτάζουν οι ρώγες αν είναι τραγανές και κατακόκκινες. Όσο γερές κι όμορφες είναι οι ρώγες, τόσο χαρούμενες κι ευλογημένες θα είναι οι μέρες που φέρνει μαζί του ο νέος χρόνος.
Το κυνήγι τα Χριστούγεννα στα χωριά Μάνης
Κατά τη διάρκεια της σαρακοστής τα περισσότερα παιδιά βγαίνανε κυνήγι. Τα βράδια, όταν το σούρουπο έπεφτε για καλά και το κρύο άρχιζε να τσούζει, παίρνανε το "φακό" με καινούργια "πλάκα" και γυρίζανε στα χαλάσματα και στα σπήλια κοντά στο χωριό. Στόχος τους οι γουργουγιάννηδες, τα μικρά πουλάκια που κούρνιαζαν εκεί. Τα θαμπώνανε με το φακό και τα πιάνανε. Αν ήταν πολύ ψηλά, τα χτυπούσανε με τις λαστιχιέρες (σφεντόνες). Η μάνα ή κάποια μεγάλη αδερφή, μετά από πολλή γκρίνια τους, τα καθάριζαν και τα πάστωναν. Τα βάζανε σε πήλινα ή γυάλινα βάζα, για να τα φάνε τα Χριστούγεννα. Πολλά παιδιά μάζευαν είκοσι και περισσότερα πουλάκια και καμάρωναν για τις ... κυνηγετικές ικανότητες τους και για την σοδειά τους. Και όταν ζύγωναν οι γιορτές, άρχιζαν οι παραδοσιακές ετοιμασίες. Το σπίτι έπρεπε να βάλει τα γιορτινά του και όλο το χωριό να καθαριστεί και να ετοιμαστεί, για να υποδεχτεί τους ξενιτεμένους του που θα έρχονταν να κάνουν γιορτές με τους δικούς τους.
Κρήτη: Το Χριστόψωμο και η σπηλιά του Αϊ Γιάννη στην Μαραθοκεφάλα Κισάμου
Χριστόψωμο
Το ζύμωμα του χριστόψωμου θεωρείται έργο θείο και είναι έθιμο καθαρά Χριστιανικό. Οι γυναίκες φτιάχνουν τη ζύμη με ιδιαίτερη ευλάβεια και υπομονή. Το ζύμωμα είναι μια ιεροτελεστία. Χρησιμοποιούν ακριβά υλικά, όπως ψιλοκοσκινισμένο αλεύρι, ροδόνερο, μέλι, σουσάμι, κανέλα και γαρίφαλα, και κατά τη διάρκεια του ζημώματος λένε: "Ο Χριστός γεννιέται, το φως ανεβαίνει, το προζύμι για να γένει." Πλάθουν το ζυμάρι και παίρνουν τη μισή ζύμη και φτιάχνουν μια κουλούρα. Με την υπόλοιπη φτιάχνουν σταυρό με λουρίδες απ’ τη ζύμη. Στο κέντρο βάζουν ένα άσπαστο καρύδι ή ένα αυγό, συμβολίζοντας τη γονιμότητα.
Για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι, το Χριστόψωμο είναι ευλογημένο ψωμί, αφού αυτό θα στηρίξει τη ζωή του νοικοκύρη και της οικογένειάς του. Το κόβουν ανήμερα τα Χριστούγεννα, δίνοντας πολλές ευχές.
Η σπηλιά του Αϊ Γιάννη στην Μαραθοκεφάλα Κισάμου
Στην σπηλιά του Αϊ Γιάννη στην Μαραθοκεφάλα Κισάμου την παραμονή των Χριστουγέννων τελείται Αρχιερατική θεία λειτουργία. Η αναπαράσταση της φάτνης όπου γεννήθηκε ο Χρηστός με πρόβατα, βοσκούς φωτιές σήμαντρα και το αστέρι να λάμπει στην κορυφή της σπηλιάς δίνουν ιδιαίτερο χρώμα. Παλιότερα, από την παραμονή των Χριστουγέννων οι γεωργοί οι βοσκοί και οι ναυτικοί έλεγαν "πώς παλεύουν οι καιροί, και οι αέρηδες ποιος θα γεννηθεί και ποιος θα βαπτισθεί''. Όποιος γεννηθεί όποιος δηλαδή υπερισχύσει και βγει νικητής την ημέρα των Χριστουγέννων, αυτός θα υπερισχύσει μέχρι και τα Φώτα αλλά και ολόκληρο τον καινούργιο χρόνο. Πιο παλιά το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων έκοβαν κλαδιά και βλαστούς οι νοικοκυρές και τα πήγαιναν στο σπίτι. Τα έβαζαν σε ποτήρι με νερό και προσμονούσαν να ανθίσουν.
Θράκη: Τα Ρουγκάτσια
Στο Πύθιο τα μικρά παιδιά έβγαιναν στους δρόμους του χωριού για να πουν τα “κόλιαντα” μια μέρα νωρίτερα από την παραμονή των Χριστουγέννων, δηλαδή στις 23 Δεκεμβρίου.
Τα αγοράκια, από νωρίς το πρωί, ξεχύνονταν στα σοκάκια του χωριού και φώναζαν: “ Kόλιντα,μπάμπου τσικ,τσικ,τσικ….” Ανήμερα τα Χριστούγεννα τα παλικάρια του χωριού χωρίζονταν σε μικρές ομάδες και γύριζαν όλα τα σπίτια. Την κάθε ομάδα την αποτελούσαν τέσσερα άτομα. Στο δρόμο λέγανε τραγούδια του δρόμου και μέσα στο σπίτι το:« Σαράντα μέρις έχουμι Χριστό που καρτερούμε…¨»
Τα Ρουγκάτσια, δηλαδή οι παρέες των παλικαριών, όταν έμπαιναν στο σπίτι κάθονταν, όπου τους έβαζαν οι νοικοκυραίοι, και τραγουδούσαν εναλλάξ δυο-δυο το παραπάνω τραγούδι. Κι αυτό για να “ξεκουράζουν” τη φωνή τους. Γιατί το τραγούδι ήταν πολύ μεγάλο, χωρίς ενδιάμεσα “ξεκουράσματα”, και θα δυσκολεύονταν να τα βγάλουν πέρα. Εξάλλου έπρεπε να τραγουδήσουν σε πολλά σπίτια και μέχρι αργά το βράδυ της μέρας των Χριστουγέννων. Όταν θα ’ρχονταν τα Ρουγκάτσια στο σπίτι έπρεπε όλα τα μέλη της οικογένειας να βρίσκονται εκεί. Σπίτι κλειστό τα Ρουγκάτσια δεν έπρεπε να βρουν. Το’χανε σε κακό.
Κάθονταν, τραγουδούσαν, έπαιρναν το κέρασμά τους, το φιλοδώρημά τους (χρήματα ) και φεύγανε για άλλο σπίτι.
Οι κεφαλονίτικες κολόνιες
Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, τα παιδιά βάζουν μια αγιοβασιλίτσα στην είσοδο του σπιτιού, για να φυλάει το σπίτι. Το μεσημέρι, οι Κεφαλονίτισσες μαγειρεύουν τηγανίτες. Το ίδιο βράδυ, οι κάτοικοι στο Αργοστόλι πηγαίνουν στην εκκλησία κρατώντας κολώνιες με τις οποίες ραντίζουν ο ένας τον άλλο. Στο γυρισμό, σπάνε στο κατώφλι ένα ρόδι και μετρούν τα σπόρια του. Κάθε σπόρος συμβολίζει και μια ευχή που θα πραγματοποιηθεί τη νέα χρονιά.
Τα Αγιοβασιλιάτικα καραβάκια
Στην πόλη της Χίου την παραμονή της Πρωτοχρονιάς υπάρχει ένα έθιμο, τα αγιοβασιλιάτικα καραβάκια. Σύμφωνα με αυτό, οι ενορίες κατασκευάζουν πλοία, σε σμύκρινση. Αυτά συναγωνίζονται μεταξύ τους ως προς την ποιότητα κατασκευής και ως προς την ομοιότητα με τα πραγματικά πλοία, ενώ οι ομάδες, το πλήρωμα, του κάθε πλοίου τραγουδούν κάλαντα.
ZanteMan - Η υποδοχή του 2010 σε όλο τον κόσμο
Η.Π.Α.
Εκατοντάδες χιλιάδες κάτοικοι της Νέας Υόρκης αψήφισαν τις πολικές θερμοκρασίες της Παραμονής του Νέου Έτους και το χιονόνερο και περίμεναν υπομονετικά να δουν την παραδοσιακή κάθοδο της κρυστάλλινης σφαίρας που ανήγγειλε την ανατολή του 2010 στην πλατεία Τάιμς Σκουέαρ.
Χιλιάδες αστυνομικοί και ένοπλοι στρατιώτες είχαν αναπτυχθεί στην αμερικανική μεγαλούπολη για να εγγυηθούν την ασφάλεια μέσα και γύρω από την διάσημη πλατεία. Από χθες είχαν στηθεί οδοφράγματα για να διακοπεί η κυκλοφορία στην πλατεία, απ' όπου ο κόσμος περιμένει να δει να κατεβαίνει από το Κτήριο Νο 1 της Τάιμς Σκουέαρ, 60 δευτερόλεπτα πριν τα μεσάνυκτα, η κρυστάλλινη σφαίρα.
Τα μέτρα ασφαλείας ήσαν αυστηρά: εξόν από τις δυνάμεις στην Τάιμς Σκουέαρ οπλίτες είχαν αναπτυχθεί και στο δίκτυο του υπογείου σιδηροδρόμου, ενώ άλλοι βρίσκονταν στα δύο κύρια αεροδρόμια της πόλης Λα Γκουάρντια και JFK.
Μετά την πρόσφατη, αποτραπείσα, τρομοκρατική ενέργεια σε αμερικανικό αεροσκάφος την ημέρα των Χριστουγέννων, τα νεύρα και η προσοχή των αρχών ήσαν τεταμένα και ελικόπτερα περιπολούσαν διαρκώς πάνω από τον εναέριο χώρος στο Μανχάταν.
Λόγω των μέτρων ασφαλείας, όσοι ήθελαν να παρακολουθήσουν το θέαμα στην Τάιμς Σκουέαρ δεν επιτρεπόταν να μεταφέρουν σακκίδια, ενώ απαγορευόταν να εγκαταλείψουν την πλατεία πριν κατέβει η σφαίρα, ενώ απαγορευόταν και η κατανάλωση αλκοολούχων ποτών.
Οι αρχές της πόλης, με επικεφαλής τον δήμαρχο Μάικλ Μπλούμπεργκ-ο οποίος χθες ορκίσθηκε για Τρίτη 4ετή θητεία-πλαισιώθηκαν στην εκδήλωση από επίλεκτους μαθητές από 12 δημόσια σχολεία που περιλαμβάνονται στα 100 καλλίτερα στη χώρα.
Τα σκουπίδια που θα άφηνε πίσω του ο κόσμος στην Τάιμς Σκουέαρ-που περιλαμβάνουν καπέλα, κομφετί και σφυρίχτρες-υπολογίζονται σε 40 τόννους. Για τον λόγο αυτό η Πόλη είχε προβλέψει να στείλει 150 καθαριστές μετά τα μεσάνυκτα, εξοπλισμένους με ειδικό τεχνικό εξοπλισμό για να παραδώσει την πλατεία καθαρή στους παραθεριστές που θα την επισκεφθούν σήμερα το πρωΐ.
Ρωσία
Ο πρόεδρος της Ρωσίας, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, ευχαρίστησε τους συμπατριώτες του που "αντιμετώπισαν μαζί" μια χρονιά που "δεν ήταν πολύ εύκολη" καθώς περίπου 120.000 Ρώσοι είχαν συγκεντρωθεί στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας για να γιορτάσουν την Πρωτοχρονιά.
"Ο χρόνος που πέρασε δεν ήταν εύκολος για τη χώρα μας και θα ήθελα να σας ευχαριστήσω όλους που τον αντιμετωπίσαμε μαζί", είπε ο Μεντβέντεφ στο παραδοσιακό μήνυμα του προέδρου για το νέο έτος, αναφερόμενος στην οικονομική κρίση.
"Η επιτυχία μας τη χρονιά που έρχεται εξαρτάται από το τι θα κάνει ο καθένας μας για την οικογένειά του και για τη χώρα του", υπογράμμισε.
Βραζιλία
Δύο εκατ. άνθρωποι, καριόκας και παραθεριστές, γιόρτασαν τον ερχομό του 2010 στην παραλία της Κοπακαμπάνα στο Ρίο ντε Ζανέιρο, στην πλειονότητά τους ντυμένοι στα λευκά, όπως επιτάσσει η παράδοση.
Οι καταρρακτώδεις βροχοπτώσεις, που από την Τετάρτη μαστίγωναν την πόλη, προκαλώντας 19 θανάτους από εδαφικές εγκατακρημνίσεις, ως εκ θαύματος σταμάστησαν χθες το απόγευμα-αντίθετα προς όλες τις μετεωρολογικές προβλέψεις-προς μεγάλη χαρά του κόσμου, που μπόρεσε χωρίς προβλήματα να παρακολουθήσει τη γιορτή με τα πυροτεχνήματα.
Δεκαέξι τόννοι πυροτεχνήματα πυροδοτήθηκαν τα μεσάνυκτα (04.00 ώρα Ελλάδος) από 15 μαούνες στα ανοικτά της παραλίας, θέαμα που είχε διάρκεια 15' και φέτος επιμελήθηκε μία ομάδα γάλλων πυροτεχνουργών.
Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, η ομάδα F επιφορτίσθηκε να πετάξει στον ουρανό της Κοπακαμπάνα άνθη και τις ευχές προς τη θάλασσα για ειρήνη, ευημερία, ευτυχία, αγάπη. Παραδοσιακά οι Βραζιλιάνοι, ντυμένοι στα λευκά, κάνουν προσφορές στα τέλη του έτους στην Γεμανζά, την θεότητα της θάλασσας του Καντονμπλέ, μία αφρο-βραζιλιανή τελετουργία, κατά την οποία αφήνουν στη θάλασσα ρόδα, ή πολύχρωμες γλαδιόλες, προκειμένου να εισακούσει και πραγματώσει τις ευχές της η θεά.
Το κοινό ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα των αρχών να προσέλθει στους εορτασμούς με ένα κερί, ή αναπτήρα. Στόχος ήταν «να φωτισθεί η παραλία και να δωθεί μία λαμπερή εικόνα σε όλον τον κόσμο», καθώς η πόλη πλέον μπορεί να επαίρεται για την ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2016.
Κατόπιν τη σκυτάλη έλαβαν πολλοί γνωστοί καλλιτέχνες της πλούσιας μουσικής παράδοσης της Βραζιλίας, οι οποίοι ερμήνευσαν τραγούδια σε τέσσερις σκηνές, που στήθηκαν σε διάφορα σημεία στην μήκους 4,5 χλμ παραλία.
Όπως και κάθε χρόνο, τα μέτρα ασφαλείας ήσαν αυξημένα στην περιοχή, με 2.000 αστυνομικούς να περιπολούν άγρυπνα στη διάρκεια αυτής της γιορτής, η οποία εκτιμάται ότι κόστισε 10 εκατ. δολάρια.
Ο δήμαρχος της πόλης Εντουάρντου Πάες δεν παρέστη στις εορταστικές εκδηλώσεις σε ένδειξη «αλληλεγγύης» με τα θύματα της θεομηνίας.
Χονγκ Κονγκ
Πάνω από 500.000 άνθρωποι βρέθηκαν στους δρόμους του Χονγκ Κονγκ για να γιορτάσουν την αυγή του 2010, με πυροτεχνήματα να φωτίζουν τον ουρανό πάνω από τη μεγαλούπολη των 7 εκατ. κατοίκων,τόνισε η αστυνομία.
Περίπου 400.000 άνθρωποι συνωστίσθηκαν στις προκυμαίες του Λιμένος Βικτόρια για να παρακολουθήσουν το 4λεπτο θέαμα με τα βεγγαλικά, το σύνθημα του οποίου έδωσε ο διοικητής του Χονγκ Κονγκ Ντόναλντ Τσανγκ.
Άλλοι 100.000 άνθρωποι υποδέχθηκαν τη νέα χρονιά στην Τάιμς Σκουέαρ στο Κόσγουεϊ Μπέι, το μεγαλύτερο εμπορικό προάστιο της πόλης, τόνισε η αστυνομία, ενώ άλλες 20.000 γιόρτασαν τον ερχομό του 2010 στο προάστιο Λαν Κουάι Φονγκ με τα πολυάριθμα μπαρ και εστιατόρια.
Πολωνία
Περίπου 90.000 άνθρωποι, σύμφωνα με την αστυνομία, υποδέχθηκαν το Νέο Έτος στο κέντρο της Βαρσοβίας, παρακολουθώντας συναυλία αφιερωμένη στη μνήμη του Μάικλ Τζάκσον και η οποία αναμεταδόθηκε απ' ευθείας από τον ιδιωτικό τηλεοπτικό σταθμό Polsat.
Στη συναυλία συμμετείχαν κατά κύριο λόγο η αδελφή του αποθανόντος το περασμένο έτος διάσημου τραγουδιστή και ένας από τους πλέον ονομαστούς μίμους του βασιληά της ποπ, ο Έρνεστ Βαλεντίνο, πλαισιωμένοι από πολλούς πολωνούς αστέρες της ποπ μουσικής.
Δεκάδες χιλιάδες άλλοι κάτοικοι συμμετείχαν σε ανοικτές γιορτές στην Κρακοβία, το Βρόκλαβ, το Λοτζ και το Γκντάνσκ.
Στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του, ο πρόεδρος της χώρας Λεχ Καζίνσκι συνεχάρη τους συμπατριώτες τους για τη συνεισφορά τους στην αποφυγή εντός του 2009 της ύφεσης, από την οποία δοκιμάσθηκαν οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Η Πολωνία υπήρξε η μόνη χώρα στην ΕΕ η οποία διατήρησε την ανάπτυξή της τον περασμένο χρόνο.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 1 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2010
Γεγονότα
153 π.Χ. - Οι Ρωμαίοι ύπατοι εγκαινιάζουν για πρώτη φορά την Πρωτοχρονιά σ' αυτήν την ημερομηνία. Πριν, η αλλαγή του χρόνου σε Ρώμη και Ελλάδα εορτάζονταν και υπολογίζονταν στην εαρινή ισημερία.
45 π.Χ. - Το Ιουλιανό ημερολόγιο εφαρμόζεται για πρώτη φορά.
404 - Τελευταία γνωστή μονομαχία στη Ρώμη.
630 - Ο Προφήτης Μωάμεθ κυριεύει τη Μέκκα.
1001 - Ο Πρίγκηπας Στέφανος Α΄ της Ουγγαρίας ονομάζεται βασιλιάς της χώρας από τον Πάπα Σιλβέστρο Β΄.
1259 - Ο Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγος ανακηρύσσεται συναυτοκράτορας της Αυτοκρατορίας της Νίκαιας, μαζί με τον Ιωάννη Δ΄ Λάσκαρη.
1438 - Ο Αλβέρτος Β' των Αψβούργων στέφεται βασιλιάς της Ουγγαρίας.
1515 - Ο Φραγκίσκος Α' της Γαλλίας ανέρχεται με διαδοχή στο θρόνο της Γαλλίας.
1527 - Κροάτες ευγενείς εκλέγουν τον Φερδινάνδο Α', Αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ως βασιλιά της Κροατίας στο Κοινοβούλιο του Κετίν.
1600 - Η Σκωτία αρχίζει για πρώτη φορά την αλλαγή του έτους σ' αυτήν την ημερομηνία. Πριν, η αλλαγή του χρόνου εορτάζονταν και υπολογίζονταν στις 25 Μαρτίου.
1651 - Ο Κάρολος Β' της Αγγλίας στέφεται βασιλιάς της Σκωτίας.
1700 - Η Ρωσία αρχίζει να χρησιμοποιεί τη μ.Χ. χρονολόγιση στη θέση του μ.κ.κ. που εφάρμοζε και η Βυζαντινή Αυτοκρατορία.
1801 - Ένωση της Ιρλανδίας με την Αγγλία.
1822 - Η Εθνική Συνέλευση της Επιδαύρου ψηφίζει το προσωρινό Σύνταγμα της Ελλάδος.
1896 - Νίκη των Μπόερς στη μεγάλη μάχη παρά το Κρύγκερσντορπ.
1901 - H Αγνή Όζμαν μιλά σε ξένες γλώσσες και εγκαινιάζει την "Όψιμη Βροχή" του Αγίου Πνεύματος.
1935 - Ο πρόεδρος της Τουρκίας, Μουσταφά Κεμάλ Πασά παίρνει το επίθετο Ατατούρκ (πατέρας των Τούρκων).
1942 - Είκοσι έξι αντιπρόσωποι κρατών μαχόμενων εναντίον του Άξονα (μεταξύ των οποίων και η Ελλάς) υπογράφουν στην Ουάσιγκτον τη "Δήλωση των Ηνωμένων Εθνών" που αποτέλεσε το πρώτο βήμα στην ίδρυση του Οργανισμού των Ηνωμένων εθνών.
1959 - Αφού ο δικτάτορας Μπατίστα εγκαταλείπει την Κούβα, ο Φιντέλ Κάστρο γίνεται νέος κυβερνήτης του νησιού.
2002 - Αρχή χρήσης του Ευρώ στις χώρες της ευρωζώνης.
2007 - Η Βουλγαρική, η Ιρλανδική και η Ρουμανική γίνονται επίσημες γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
2007 - Η Ρουμανία και η Βουλγαρία εντάσσονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
2007 - Η Σλοβενία γίνεται η 13η χώρα της Ε.Ε. που υιοθετεί το ευρώ.
2008 - Κύπρος και Μάλτα υιοθετούν το Ευρώ ανεβάζοντας την Ευρωζώνη σε 15 χώρες.
Γεννήσεις
1854 - Τζέιμς Φρέιζερ, Σκωτσέζος ανθρωπολόγος
1863 - Πιέρ ντε Κουμπερτέν, Γάλλος παιδαγωγός και ιστορικός, γνωστός ως ιδρυτής των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων
1887 - Βίλχελμ Κανάρις, Γερμανός ναύαρχος
1904 - Βασίλης Αυλωνίτης, Έλληνας ηθοποιός
1912 - Νικηφόρος Βρεττάκος, Έλληνας ποιητής
1957 - Ευάγγελος Βενιζέλος, πολιτικός
1959 - Παναγιώτης Γιαννάκης, Έλληνας μπασκετμπολίστας και προπονητής της εθνικής μπάσκετ
1973 - Τζος Ντέιβις, Αμερικανός παραγωγός ηλεκτρονικής μουσικής
Θάνατοι
404 - Τηλέμαχος, Μοναχός του 5ου αιώνα και άγιος της Χριστιανικής Εκκλησίας
1972 - Μωρίς Σεβαλιέ, Γάλλος ηθοποιός και τραγουδιστής
1989 - Αλέκα Στρατηγού, Ελληνίδα ηθοποιός
2007 - Ντελ Ριβς, Αμερικανός τραγουδιστής
Αργίες και εορτές
Κόσμος
Πρωτοχρονιά
Αϊτή - Ημέρα ανεξαρτησίας
Ταϊβάν - Ίδρυση της Δημοκρατίας της Κίνας
Σουδάν - Ημέρα ανεξαρτησίας
Κούβα - Ημέρα απελευθέρωσης
Σλοβακία - Ίδρυση της Σλοβακικής Δημοκρατίας
Ορθόδοξη Εκκλησία
Η κατά σάρκα Περιτομή του Ιησού Χριστού
Βασιλείου αρχιεπισκόπου Καισαρείας του Μεγάλου (†379) και Εμμελείας της μητρός αυτού
Γρηγορίου επισκόπου Ναζιανζού
Θεοδότου μάρτυρος
Μαρτύρων Κυράννης (†1745/51) και Πέτρου, του εκ Τριπόλεως της Πελοποννήσου, και εν Τεμίσι της Μικράς Ασίας αθλήσαντος (†1776)
Οσίου Θεοδοσίου, ηγουμένου εν Τριγλία
Αγίου ιερομάρτυρος Πλάτωνος και των συν αυτώ Μιχαήλ και Νικολάου
Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία
ισχύον εορτολόγιο
Όγδοη ημέρα από τα Χριστούγεννα
Μαρίας, της Θεοτόκου
παραδοσιακό εορτολόγιο
Η Περιτομή του Κυρίου
Όγδοη ημέρα από τα Χριστούγεννα
Έθιμα της Πρωτοχρονιάς
Πρωτοχρονιά, πρώτη γιορτή του έτους, πρώτη μέρα της νέας χρονιάς, που μέσα από τις ευχές που ανταλλάσσουμε και τα έθιμα που τηρούμε, προσπαθούμε να εξευμενίσουμε και να κερδίσουμε την καλή τύχη, την καλή υγεία και την ευημερία. Ας δούμε τα έθιμα της Πρωτοχρονιάς και πώς τα τηρούν σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Ανήμερα της Πρωτοχρονιάς γιορτάζεται η μνήμη του Αγίου Βασιλείου, που είναι ένας από τους μεγαλύτερους πατέρες της εκκλησίας. Για το λαό, ο Άγιος Βασίλης αντιπροσωπεύει το πνεύμα του καινούργιου χρόνου.
Ο Άγιος Βασίλης και η Βασιλόπιτα
Πρέπει να αναφέρουμε ότι για τους Έλληνες, ο Άγιος Βασίλης ή (Άγιος Βασίλειος Καισαρείας), από θρησκευτική άποψη δεν είναι ο ίδιος με το «δυτικό» Αϊ Βασίλη, τον καλοσυνάτο γέρο με τη λευκή γενειάδα και τα κόκκινα ρούχα, που φέρνει δώρα στα παιδιά. Οι ελληνικές παραδόσεις τον θέλουν ως ζευγολάτη που γυρίζει και ευλογεί τα χωράφια ή ως οδοιπόρο ή μάντη.
Μία παράδοση της Κωνσταντινούπολης λέει τα εξής: Όταν ο άγιος Βασίλειος ήταν Επίσκοπος στην Καισαρεία, ο Έπαρχος της Καππαδοκίας πήγε με σκληρές διαθέσεις να εισπράξει φόρους.
Οι κάτοικοι φοβισμένοι ζήτησαν την προστασία του ποιμενάρχη τους. «Σας ζητάω αμέσως, τους είπε εκείνος, να μου φέρει ο καθένας ό,τι πολύτιμο αντικείμενο έχει».
Μάζεψαν πολλά δώρα και βγήκαν μαζί με το Δεσπότη τους οι κάτοικοι της Καισαρείας να προϋπαντήσουν τον Έπαρχο. Ήταν όμως τέτοια η εμφάνιση και η πειθώ του Μεγάλου Βασιλείου, που ο Έπαρχος καταπραΰνθηκε χωρίς να θελήσει να πάρει τα δώρα. Γύρισαν πίσω χαρούμενοι κι ο άγιος Βασίλειος πήρε να τους ξαναδώσει τα πολύτιμα αντικείμενά τους. Ο χωρισμός όμως ήταν δύσκολος γιατί είχαν προσφέρει πολλά όμοια αντικείμενα, δηλαδή δαχτυλίδια, νομίσματα κ.ά.
Ο Βασίλειος τότε σκέφθηκε ένα θαυματουργό τρόπο: Διέταξε να κατασκευασθούν το απόγευμα του Σαββάτου μικρές πίτες και μέσα σε καθεμιά τοποθέτησε από ένα χρυσό νόμισμα ή κόσμημα. Την επόμενη μέρα έδωσε από μία σε κάθε Χριστιανό. Και τότε έγινε το θαύμα! Μέσα στην πίτα του βρήκε ο καθένας ό,τι είχε προσφέρει!
Από τότε, λέει η παράδοση, κάθε χρόνο, στη γιορτή του αγίου Βασιλείου, κάνουμε κι εμείς πίτες και βάζουμε μέσα νομίσματα.
Η Βασιλόπιτα με το Φλουρί
Το κόψιμο της βασιλόπιτας είναι από τα ελάχιστα αρχέγονα έθιμα που επιβιώνουν. Στα Κρόνια (εορτή του θεού Κρόνου, που λατρεύονταν στην Ελλάδα και στα Σατουρνάλια -saturnalia) της Ρώμης, έφτιαχναν γλυκά και πίττες, μέσα στα οποία έβαζαν νομίσματα και σε όποιον τύχαινε το κομμάτι, ήταν ο τυχερός της παρέας…
Η ορθόδοξη παράδοση συνέδεσε το ίδιο έθιμο με τη Βασιλόπιτα. Έτσι την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, με την αλλαγή του χρόνου, κόβεται η βασιλόπιτα. Όταν έρθει η ώρα για το κόψιμο της πίτα. Εκείνος στον οποίο θα «πέσει» το φλουρί θεωρείται τυχερός και ευνοούμενος.
Η βασιλόπιτα συναντάται σε αρκετές παραλλαγές, κυρίως στον τρόπο παρασκευής. Την ώρα κοπής συγκεντρώνεται όλη η οικογένεια.
Ο αρχηγός της οικογένειας αρχίζει με επισημότητα το κόψιμο της πίτας. Πρώτο κομμάτι του Χριστού, μετά του σπιτιού, κι ύστερα των παρευρισκόμενων.
Το σπάσιμο του ροδιού στην Πελοπόννησο
Σύμφωνα με το έθιμο, την ώρα που αλλάζει ο χρόνος ένα ρόδι πρέπει να πεταχτεί στην εξώπορτα του σπιτιού με σκοπό να σπάσει σε πολλά κομμάτια.
Ως σύμβολο γονιμότητας, αφθονίας και καλοτυχίας, το ρόδι σπάει στην πόρτα του σπιτιού ώστε να τα φέρει όλα δεξιά και καλότυχα.
Παραλλαγή του εθίμου: Το πρωί της Πρωτοχρονιάς η οικογένεια πηγαίνει στην εκκλησία και ο νοικοκύρης κρατάει στην τσέπη του ένα ρόδι για να το λειτουργήσει.
Γυρνώντας σπίτι, πρέπει να χτυπήσει το κουδούνι της εξώπορτας -δεν κάνει να ανοίξει ο ίδιος με το κλειδί του- και έτσι να είναι ο πρώτος που θα μπει στο σπίτι, για να κάνει το καλό ποδαρικό με το ρόδι στο χέρι.
Μπαίνοντας μέσα, με το δεξί, σπάει το ρόδι πίσω από την εξώπορτα, το ρίχνει δηλαδή κάτω με δύναμη, για να σπάσει και να πεταχτούν οι ρώγες του παντού, και ταυτόχρονα λέει: «Με υγεία, ευτυχία και χαρά το νέο έτος κι όσες ρώγες έχει το ρόδι τόσες λίρες να έχει η τσέπη μας όλη τη χρονιά».
Τα παιδιά μαζεμένα γύρω γύρω κοιτάζουν αν οι ρώγες είναι τραγανές και κατακόκκινες. Όσο γερές κι όμορφες είναι οι ρώγες τόσο χαρούμενες κι ευλογημένες θα είναι οι μέρες που φέρνει μαζί του ο νέος χρόνος.
Το γεύμα της παραμονής
Είναι ένα έθιμο που διατηρείται μέχρι και σήμερα, έχοντας πάρει όμως έναν πιο κοσμικό χαρακτήρα. Στην παλιά Αθήνα περίμεναν τον Αϊ-Βασίλη από το βράδυ της παραμονής με ορθάνοιχτες τις πόρτες των σπιτιών τους.
Επειδή όμως θα ήταν κουρασμένος και πεινασμένος από το μακρινό ταξίδι του, έστρωναν το πιο πλούσιο τραπέζι τους με τα πιο εκλεκτά εδέσματα για να τον φιλοξενήσουν. Τα μεσάνυχτα έσβηναν τις λάμπες τους κι έδιωχναν με γιουχαΐσματα τον παλιό χρόνο, πετώντας πίσω του ένα παλιοπάπουτσο.
Στις μέρες μας το έθιμο στις πόλεις τηρείται κάπως απλοποιημένο (πάντα στρώνεται το βράδυ της παραμονής το πιο πλούσιο τραπέζι της χρονιάς και σβήνουμε τα φώτα προκειμένου να υποδεχτούμε το νέο χρόνο), ενώ στην επαρχία ακολουθούν πιο πιστά το έθιμο.
Το Ποδαρικό
Πολλοί άνθρωποι είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί ακόμα και σήμερα ποιος θα κάνει ποδαρικό στο σπίτι τους, δηλαδή ποιος θα μπει πρώτος στο σπίτι τους τον καινούριο χρόνο.
‘Έτσι, από την παραμονή λένε σε κάποιο δικό τους άνθρωπο, που τον θεωρούν καλότυχο και γουρλή, να έρθει την Πρωτοχρονιά να τους κάνει ποδαρικό. Πολλές φορές προτιμούν ένα μικρό παιδί για να κάνει ποδαρικό, γιατί τα παιδιά είναι αθώα και στην καρδιά τους δεν υπάρχει η ζήλια και η κακία.
Η Καλή Χέρα
Συνηθίζεται να δίνεται ένα χρηματικό ποσό σαν δώρο σε παιδιά που θα επισκεφτούν κάποιο σπίτι την Πρωτοχρονιά. Συνήθως πρόκειται για τα εγγόνια ή τα ανίψια.
Μερικές δεκαετίες παλιότερα, η «καλή χέρα» ήταν το μόνο δώρο που έπαιρναν τα παιδιά την Πρωτοχρονιά και σε πολλές περιπτώσεις ήταν απλά ένα κέρασμα μια κι ούτε χρήματα υπήρχαν πολλά, αλλά ούτε μαγαζιά με παιγνίδια.
Κρεμμύδα για Γούρι
Πρόκειται για αρχαίο έθιμο καλοτυχίας που αναφέρεται ήδη από τον 6 ο αιώνα π.Χ., αλλά σήμερα τείνει να εγκαταλειφθεί.
Το σκυλοκρέμμυδο ή κρεμμύδα (Scilla maritima) είναι συνηθισμένο φυτό στην Κρήτη.
Φυτρώνει άγριο και μοιάζει με μεγάλο κρεμμύδι. Ακόμα και να το βγάλεις απ’ τη γη και να το κρεμάσεις, δεν παύει να βγάζει νέα φύλλα και άνθη.
Ο λαός πιστεύει ότι αυτή τη μεγάλη ζωτική του δύναμη μπορεί να τη μεταδώσει σε έμψυχα και άψυχα, γι’ αυτό την Πρωτοχρονιά κρεμούν σκυλοκρέμμυδο στα σπίτια τους.
Οι καλικάτζαροι
Το Δωδεκαήμερο βαστάει από τις 25 Δεκεμβρίου , ημέρα των Χριστουγέννων, μέχρι τις 5 Ιανουαρίου, παραμονή των Φώτων.
Λέγανε οι γιαγιάδες τα παλιά χρόνια στα εγγονάκια τους για να κάθονταν ήσυχα ότι κάθε νύχτα του Δωδεκαήμερου στους δρόμους του χωριού και στα χαλάσματα κυκλοφορούσαν οι Καλικάντζαροι.
Μα τι ήταν αυτοί οι καλικάντζαροι;
Είναι αερικά, λέγανε οι γιαγιάδες πιο παλιά. Ο λαός μας τους βλέπει σαν κάτι μαυριδερά, ψηλά και ξερακιανά όντα που χορεύουνε και σαλταπηδούνε. Όλο το χρόνο βρίσκονται κάτω από τη Γη, στον κάτω κόσμο και ζηλεύουνε τον απάνω κόσμο.
Όλο το χρόνο βρίσκονταν κάτω από τη γη, στον κάτω κόσμο και ζήλευαν τον απάνω κόσμο. Γι΄ αυτό λοιπόν, άλλοι με πριόνια, άλλοι με τσεκούρια κι άλλοι με μπαλντάδες έβαζαν όλη τη δύναμή τους να κόψουν τους στύλους, που πάνω σε αυτή στηριζόταν η γη και να την κάνουνε να βουλιάξει.
Όταν έφτανε το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων, από φόβο μη βουλιάξει η γη και τους πλακώσει, έφευγαν κι ανέβαιναν στον απάνω κόσμο, στη γη, για να τυραννήσουν τους ανθρώπους που θα έβρισκαν μπροστά τους.
Έτσι λοιπόν οι καλικάντζαροι το Δωδεκαήμερο γύριζαν στους δρόμους , ανέβαιναν στα κεραμίδια και καμιά φορά, όπως λέγανε, έμπαιναν από την καμινάδα του τζακιού σε σπίτια που δεν τα είχαν θυμιατίσει οι νοικοκυραίοι τους.
Γι’ αυτό, για καλό και για κακό, εκείνες τις ημέρες φροντίζανε να φράζουν τις τρύπες των τζακιών με πανιά. Ακόμα καίγανε λιβάνι σε θυμιατό κοντά στο τζάκι, γιατί οι καλικάντζαροι δεν άντεχαν αυτή τη μυρωδιά.
Τα καρκατζόλια στα χωριά της Έξω Μάνης
«Τις λιγοστές ώρες που μέναμε το βράδυ στο μαγειρειό, κοντά στην αναμμένη φωτογονία, πνιγμένοι στον καπνό, ακούγαμε τις κυράδες μας, να μας λένε για τα καρκατζόλια (καλικαντζάρους), που ήταν λέει κάτι μαγαρισμένα δαιμονικά.
Όλο το χρόνο ζούσαν κάτω από τη Γη και προσπαθούσαν να κόψουν το τεράστιο δέντρο που την κράταγε με όλες τις πολιτείες και τα Χωριά της. Ήθελαν να την δουν να γκρεμίζεται στο χάος και να γελάνε.
Παραμονές όμως Χριστουγέννων άφηναν το κόψιμο του δέντρου και ανέβαιναν πάνω στη Γη, για να πειράξουν τους ανθρώπους, γιορτές μέρες που έρχονταν, μαγαρίζοντας τα φαγητά και τα γλυκά τους.
Έμεναν μέχρι την Πρωτάγιαση, που αγιάζονταν τα νερά. Τότε έλεγαν γεμάτα τρόμο: «Φύγετε να φύγουμε, γιατί έρχετ’ ο τουρλόπαπας με την αγιαστούρα του και με τη βρεχτούρα του», και έφευγαν.
Στο μεταξύ το μισοκομμένο δέντρο είχε θρέψει, και οι κουτούτσικοι καλικάντζαροι πολέμαγαν πάλι από την αρχή και πάλι το άφηναν μισοκομμένο τα ερχόμενα Χριστούγεννα. Έτσι η γη έμενε και θα μένει στη θέση της.»
Επτάνησα
Στα όμορφα Επτάνησα, ανάμεσα στο Ιόνιο πέλαγος και την Αδριατική θάλασσα, οι άνθρωποι χαίρονται με ξεχωριστό τρόπο τις ημέρες του Δωδεκαημέρου. Οι άνθρωποι γιορτάζουν πηγαίνοντας στην εκκλησία, τρώγοντας, πίνοντας, τραγουδώντας αλλά και κάνοντας αστεία ο ένας στον άλλο.
Οι Κολώνιες
Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς το βράδυ οι κάτοικοι της πόλης γεμάτοι χαρά για τον ερχομό του Νέου Χρόνου κατεβαίνουν στο δρόμο κρατώντας μπουκάλια με κολώνια και ραίνουν ο ένας τον άλλο τραγουδώντας:
Ήρθαμε με ρόδα και με ανθούς
να σας ειπούμε Χρόνους Πολλούς.
Και η τελευταία ευχή του χρόνου που ανταλλάσσουν είναι «Καλή Αποκοπή» δηλαδή «με το καλό να αποχωριστούμε τον παλιό το χρόνο».
«Πάλιν ακούσατε άρχοντες
πάλι να σας ειπούμε
Ότι και αύριο εστί
ανάγκη να χαρούμε
και να πανηγυρίζομεν
περιτομήν Κυρίου,
την εορτήν του Μάκαρος
Μεγάλου Βασιλείου».
Από το βιβλίο της Αγγελικής Θ. Μαστρομιχαλάκη, Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, Φώτα
Αγιοβασιλίτσα (ασκυνοκάρα)
Την Παραμονή της πρωτοχρονιάς οι Κεφαλλονίτες ψάχνουν στους αγρούς για αγιοβασιλίτσες ή ασκυνοκάρες όπως τις λένε- και τις φυλάνε όλο το χρόνο σπίτι τους για προστασία, υγεία και καλή τύχη.
Αθήνα
«Οι παλιοί Αθηναίοι περίμεναν τον Αϊ Βασίλη από το βράδυ της παραμονής με ολάνοιχτες τις πόρτες των σπιτιών τους και επειδή σύμφωνα με την παράδοση, θα ήταν… κουρασμένος και πεινασμένος από το μακρινό ταξίδι του, έστρωναν ένα μεγάλο τραπέζι και το φόρτωναν με τα πιο εκλεκτά γλυκίσματα και φαγητά για να τον φιλοξενήσουν… γύρω από το τραπέζι αυτό μαζευόταν το βράδυ της παραμονής όλη η οικογένεια και περίμενε για ν΄ αρχίσει το φαγοπότι. ….. Τα μεσάνυχτα έσβηναν τις λάμπες τους κι έδιωχναν με γιουχαϊσματα τον παλιό χρόνο, πετώντας πίσω του(!) στο δρόμο ένα παλιοπάπουτσο. » [Μιχ. Κ. Τσώλης, Γιορτές της Ρωμηοσύνης]
Τα παιδιά κρεμούν, την παραμονή της πρωτοχρονιάς, τα παπούτσια και τις κάλτσες τους στα παράθυρα ή στο τζάκι περιμένοντας να περάσει ο Αϊ Βασίλης να τα γεμίσει δώρα.
Κυκλάδες
Στις Κυκλάδες θεωρούν καλό οιωνό να φυσάει βοριάς την πρωτοχρονιά. Επίσης θεωρούν καλό σημάδι αν έρθει στην αυλή τους περιστέρι τη μέρα αυτή. Αν όμως πετάξει πάνω από το σπιτικό τους κοράκι τους βάζει σε σκέψεις μελαγχολικές ότι τάχα τους περιμένουν συμφορές…
Σε μερικά χωριά όταν πλένονται το πρωί της Πρωτοχρονιάς αγγίζουν το πρόσωπό τους μ΄ ένα κομμάτι σίδερο, για να είναι όλο το χρόνο… «σιδερένιοι».
Με την Πρωτοχρονιά είναι συνδεδεμένες και πολλές προλήψεις. Τη μέρα αυτή αποφεύγουν να πληρώνουν χρέος, να δανείσουν λεφτά, να δουλέψουν ή να δώσουν φωτιά. Όλα αυτά ξεκινούν από την προληπτική σκέψη: ό,τι κάνει και πάθει κανείς αυτή τη μέρα θα εξακολουθεί να συμβαίνει όλο το χρόνο !
Πυροτεχνήματα την Πρωτοχρονιά
Τα τελευταία χρόνια έχουν καθιερωθεί τα πυροτεχνήματα στις κεντρικές πλατείες των πόλεων. Είναι με ευθύνη και διοργάνωση των δημοτικών αρχών που επίσης φροντίζουν για τον γιορταστικό στολισμό των πόλεων, αλλά και τη διοργάνωση μουσικών εκδηλώσεων για την παραμονή της Πρωτοχρονιάς.
ΕΛΛΑΔΑ - ΑΚΑΛΥΠΤΕΣ ΕΠΙΤΑΓΕΣ
Θα ξεπεράσουν, όπως φαίνεται, τα 3 δισεκατομμύρια ευρώ οι ακάλυπτες επιταγές τον Δεκέμβριο, καθώς οι έμποροι αδυνατούν να αποπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους. Η μείωση του τζίρου έχει αγγίξει το 15 με 20%.
Πάντως, σε 189,2 εκατομμύρια ευρώ ανήλθαν οι ακάλυπτες επιταγές τον Νοέμβριο του 2009 παρουσιάζοντας μείωση 15,87% σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα του ιδίου έτους, σύμφωνα με στοιχεία της Τειρεσίας ΑΕ.
Σε τεμάχια οι ακάλυπτες επιταγές ανήλθαν σε 19.177, σημειώνοντας μείωση 11,3%. Την χρονική περίοδο Ιανουαρίου-Νοεμβρίου 2009 οι ακάλυπτες επιταγές ανήλθαν σε αξία σε 2,8 δισ. ευρώ και σε τεμάχια σε 286.586.
Τον Νοέμβριο του 2009 οι ακάλυπτες επιταγές σημείωσαν αύξηση 42,35% σε τεμάχια σε σχέση με τον Νοέμβριο του 2008 και αύξηση 23,47% σε αξία σε σχέση με τον Νοέμβριο του 2008.
Οι απλήρωτες συναλλαγματικές ανήλθαν τον Νοέμβριο του 2009 σε τεμάχια σε 12.199 και σε αξία 21,2 εκατ. ευρώ παρουσιάζοντας μείωση 8,03% και μείωση 6,16% αντίστοιχα σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα.
Την χρονική περίοδο Ιανουαρίου-Νοεμβρίου 2009 οι απλήρωτες συναλλαγματικές ανήλθαν σε τεμάχια σε 138.505 και σε αξία σε 228 εκατ. ευρώ.
Ξεχωριστό Πρωτοχρονιάτικο τραπέζι!
Ένα καλοστρωμένο τραπέζι πρέπει πάντα να συνοδεύεται από περιποιημένες πετσέτες σε αποχρώσεις που να ταιριάζουν με τα χρώματα που έχετε επιλέξει για το στολισμό. Πάνω απ’όλα, όμως, προσοχή στον τρόπο που θα τις διπλώσετε γιατί το δίπλωμα είναι...τέχνη! Εμείς κάναμε μία έρευνα και σας παρουσιάζουμε δύο εναλλακτικές λύσεις. Για την πετσέτα «διπλός επισκοπικός σκούφος» χρησιμοποιήστε πετσέτες από σκληρό ύφασμα διαστάσεων 50Χ50 εκ. Διπλώστε την πετσέτα στη μέση, με την ανοιχτή της πλευρά να δείχνει προς τα πάνω. Στη συνέχεια, φέρτε τη δεξιά άκρη προς το κέντρο και την αριστερή άκρη προς τα πάνω. Γυρίστε την πετσέτα ανάποδα χωρίς να ξεδιπλωθεί και στρέψτε την έτσι ώστε η μακριά πλευρά της να έρθει οριζόντια. Μετά, διπλώστε τη στη μέση κατά την οριζόντια κατεύθυνση και προς τα πάνω και τραβήξτε την αριστερή κορυφή προς τα κάτω. Τραβήξτε τη διπλωμένη κορυφή από την κάτω δεξιά πλευρά προς τα κάτω, στρίψτε την πετσέτα 180 μοίρες και στερεώστε τη μία της άκρη μέσα στην άλλη. Η πετσέτα διπλός επισκοπικός σκούφος είναι έτοιμη!
Σκληρές πετσέτες χρειάζονται και για την πετσέτα «η τσέπη του σμόκιν». Διπλώστε την πετσέτα δυο φορές στη μέση, ώστε να σχηματιστεί ένα τετράγωνο. Στη συνέχεια, τοποθετήστε την πετσέτα έτσι ώστε η ανοιχτή της άκρη να είναι επάνω και αριστερά. Τραβήξτε την επάνω πτυχή της πετσέτας ώστε να σχηματιστεί ένα τρίγωνο, του οποίου η ανοιχτή πλευρά να βρίσκεται κάτω και δεξιά. Διπλώστε τις υπόλοιπες πτυχές της πετσέτας έτσι ώστε η μύτη της κάθε πτυχής να τοποθετείται κάτω από την πτυχή που βρίσκεται πάνω της. Τέλος, διπλώστε κάθετα και προς τα πίσω δεξιά και αριστερά την πετσέτα και τοποθετήστε τα μαχαιροπήρουνα ή τα διακοσμητικά σας στο χώρο που δημιουργείται.
Έθιμα και παραδόσεις της Πρωτοχρονιάς στα Βαλκάνια
Η Πρωτοχρονιά συμβολίζει την αναγέννηση, την αρχή ενός νέου κύκλου ζωής και τα έθιμα που συνδέονται με την ημέρα αυτή, σε πολλές από τις χώρες των Βαλκανίων έχουν ρίζες στο μακρινό παρελθόν.
Η Πρωτοχρονιά γιορτάζεται στις μεγάλες πόλεις των Βαλκανίων με υπαίθριες εκδηλώσεις, συναυλίες, πυροτεχνήματα, ανταλλαγή δώρων, αλλά και χρώμα παραδοσιακό, κυρίως στις αγροτικές περιοχές.
Ρουμανία
Ο εορτασμός της Πρωτοχρονιάς στη Ρουμανία έχει έντονο παραδοσιακό άρωμα. Οι Ρουμάνοι υποδέχονται το Νέο Έτος με τη διατήρηση διάφορων εθίμων, τα οποία μεταδίδουν στις μελλοντικές γενιές. Οι περισσότερες από τις παραδόσεις συνδέονται με την καλή τύχη και την ευημερία, με αφορμή την έλευση της νέας χρονιάς .
Στη Ρουμανία, την Πρωτοχρονιά τα παιδιά συνθέτουν τη "Σόρκοβα", ένα μπουκέτο από κλαδί, το οποίο στολίζεται με χρωματιστά χάρτινα λουλούδια, για να ευχηθούν ευτυχία το νέο έτος, ενώ αγγίζουν μ' αυτό τους ενήλικες, για να έχουν υγεία και μακροημέρευση.
Παραδοσιακά, το μπουκέτο "Σόρκοβα" φτιαχνόταν από ένα ή περισσότερα κλαδιά οπωροφόρων δένδρων (ένα από μηλιά, ένα από κερασιά, ένα από αχλαδιά και ένα από δαμασκηνιά), τα οποία τοποθετούνταν σε ζεστό μέρος στις 30 Νοεμβρίου, του Αγίου Ανδρέα, ώστε να βγάλουν μπουμπούκια και να ανθίσουν έως την Πρωτοχρονιά.
Στα παιδιά προσφέρονται ως αντάλλαγμα για τις ευχές κεράσματα, κέικ, μπισκότα, γλυκά και χρήματα.
Το πρωί της πρώτης ημέρας του Νέου Έτους, ορισμένες ορθόδοξες οικογένειες πετούν κέρματα στο νερό, καθώς έτσι πιστεύουν πως θα έχουν καλοτυχία όλη τη χρονιά.
Τα μεσάνυχτα της 31ης Δεκεμβρίου, οι αγρότες κάνουν πρόγνωση καιρού της χρονιάς που έρχεται, χρησιμοποιώντας μεγάλες φλούδες κρεμμυδιού. Ξεφλουδίζουν τα κρεμμύδια ακολουθώντας τη σειρά των μηνών ενός έτους και βάζουν αλάτι σε κάθε φλούδα. Την Πρωτοχρονιά, ένα άτομο με ικανότητες στη μαγική τέχνη και τη μαντεία ελέγχει το επίπεδο υγρασίας στο αλάτι, που έχει λιώσει πάνω στις φλούδες του κρεμμυδιού και έτσι λέγεται πως μπορεί να μάθει τις κλιματικές συνθήκες που θα επικρατήσουν τη νέα χρονιά.
Ένα άλλο έθιμο είναι το "Βέργκελ" που αφορά αποκλειστικά ανύπανδρους νεαρούς ανθρώπους και τους γονείς τους. Εκείνος που ακολουθεί το έθιμο θέλει να μάθει τι του επιφυλάσσει το μέλλον και τι είδους σύντροφο θα συναντήσει τη νέα χρονιά.
Σύμφωνα με ένα άλλο έθιμο, η νέα χρονιά θα είναι ηλιόλουστη και θα φέρει πλούσια σοδειά στην οικογένεια, αν την παραμονή της Πρωτοχρονιάς μέχρι τα ξημερώματα μείνει μία λάμπα ανοικτή για να φωτίζει.
Το "Πλουγκουσόρουλ" - μικρό αλέτρι, είναι μία παραδοσιακή πομπή, έθιμο που συνδέεται με το όργωμα και τη σπορά των χωραφιών. Έφηβοι και παιδιά πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι κρατώντας στα χέρια κουδούνια, μαστίγια και αυλούς κάνουν θόρυβο για να διώξουν τα κακά πνεύματα τραγουδούν και εύχονται καλή σοδειά.
Την Πρωτοχρονιά αναβιώνουν, επίσης, έθιμα και δρώμενα που συνδέονται με τη λατρεία του Ήλιου, όπως το παιχνίδι της αρκούδας και το παιχνίδι με τις μάσκες, τα οποία συνδυάζουν μουσική και χορό.
Βουλγαρία
Ένα έθιμο της προπαραμονής της Πρωτοχρονιάς, που τηρείται στη δυτική Βουλγαρία και στην κεντρική οροσειρά του Αίμου, όπως και σε ορισμένες περιοχές στο Δούναβη, είναι το "Λαντούβανε". Το έθιμο συνδέεται με την ανυπομονησία των νεαρών κοριτσιών να παντρευτούν και να αποκτήσουν μία ευτυχισμένη οικογένεια. Στην υπόλοιπη χώρα το "Λαντούβανε" γιορτάζεται στις 24 Ιουνίου, στη γιορτή του Αγίου Ιωάννη.
Οι προετοιμασίες αρχίζουν νωρίς το πρωί. Όλα τα κορίτσια του χωριού πετούν τα δαχτυλίδια τους, βρώμη και κριθάρι - τα σύμβολα γονιμότητας- σε ένα καζάνι γεμάτο νερό από κάποια πηγή. Όλα τα δαχτυλίδια είναι δεμένα με κόκκινη κλωστή σε μία δέσμη πολυετών φυτών, κισσό, γεράνι ή βασιλικό. Το καζάνι μένει ανοιχτό τη νύχτα, υπό το φως των άστρων και το επόμενο πρωί, οι κοπέλες χορεύουν γύρω από το καζάνι. Στη συνέχεια, κάποια από τις ηλικιωμένες γυναίκες του χωριού τους λέει τη μοίρα τους.
Στη Βουλγαρία, οι καμπάνες χτυπούν χαρμόσυνα και ανήμερα της Πρωτοχρονιάς. Στο πρωτοχρονιάτικο τραπέζι κυρίαρχη θέση κατέχει η "μπάνιτσα", ένα είδος πίτας με τυρί.
Την πρώτη μέρα του νέου έτους, τα παιδιά επισκέπτονται τα γειτονικά σπίτια κρατώντας "σουρβάτσκα", κλαδί από κρανιά, στολισμένη με μάλλινη κλωστή σε έντονο χρώμα και μικρά νομίσματα. Τα παιδιά, συμμετέχοντας στο έθιμο, "σουρβάκανε", εύχονται στα μέλη της οικογένειας που επισκέπτονται, υγεία και ευτυχία όλο το χρόνο.
Ένα εντυπωσιακό παραδοσιακό τελετουργικό της Πρωτοχρονιάς είναι το Kukeri (Κούκερι), το οποίο έχει θρακικές ρίζες.
Με στολές από ακατέργαστα δέρματα και φοβερές ξύλινες μάσκες, οι Κούκερι γυρίζουν όλο το χωριό και χορεύουν για να φοβίσουν και να διώξουν τα κακά πνεύματα. Στις ζώνες τους κρέμονται πολυάριθμα χάλκινα κουδούνια σε διάφορα μεγέθη τα οποία παράγουν δυνατούς ήχους, ώστε να φύγει το κακό και η αρρώστια.
Στο έθιμο συμμετέχουν αποκλειστικά άνδρες, οι οποίοι επισκέπτονται τα σπίτια του χωριού μόνο τη νύχτα, ώστε το φως της ημέρας να μην τους βρει στο δρόμο.
Την Ημέρα της Πρωτοχρονιάς συνηθίζονται οι επισκέψεις σε συγγενείς και φίλους και η ανταπόδοση ευχών για το Νέο Έτος.
Σλοβενία
Σε ορισμένα μέρη της Μπέλα Κράινα, το νέο έτος άρχιζε με τη "νοβολέτνιτσα", ένα καρβέλι λευκού ψωμιού που τοποθετείτο στο τραπέζι δίπλα στο χρυστόψωμο. Ο κάθε ένας έπρεπε να πάρει μόνον ένα μικρό κομμάτι του ψωμιού.
Σε άλλες περιοχές, όπως στην Καρίνθια, την παραμονή των Χριστουγέννων πρέπει να υπάρχουν στο τραπέζι τρία τέτοια καρβέλια ψωμιού, σε σχήμα τριγώνου μπροστά από τον Εσταυρωμένο και δίπλα σε κερί. Το πρώτο καρβέλι τρώγεται τα Χριστούγεννα το δεύτερο την Πρωτοχρονιά και το τρίτο την Ημέρα των Θεοφανίων.
Στην επαρχία Γκορένισκο, πιστεύεται μέχρι σήμερα ότι την ημέρα της Πρωτοχρονιάς ο αγρότης πρέπει πάντα ο ίδιος να εισέρχεται πρώτος στο στάβλο του, καθώς σε αντίθετη περίπτωση δεν θα είναι καλή η νέα χρονιά για το αγρόκτημα.
Σε διάφορα μέρη της Σλοβενίας οι κάτοικοι τηρούν το έθιμο της μολυβδομαντείας, δηλαδή πετούν στις 11 το βράδυ της παραμονής της Πρωτοχρονιάς λιωμένο μόλυβδο στο νερό και να προσπαθούν να μαντέψουν τη μορφή που σχηματίζεται.
Στη Σλοβενία, τα κάλαντα της παραμονής της Πρωτοχρονιάς συμπεριλαμβάνουν και το "Tepezkanje" - Αγίων Νηπίων. Είναι η μόνη μέρα του έτους που τα παιδιά μπορούν να χτυπήσουν ενήλικες χωρίς να τιμωρηθούν. Το έθιμο συνδέεται με την 28η Δεκεμβρίου Ημέρα μνήμης Των υπό του Ηρώδη αναιρεθέντων νηπίων.
Η μετάβαση από το παλιό στο νέο έτος είναι περίοδος, κατά την οποία οι άνθρωποι ανταλλάσσουν ευχές και γι αυτό τα παιδιά γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι, λένε τα κάλαντα, εύχονται υγεία και ευτυχία.
Κροατία
Στην Κροατία, στο νησί Κρκ, με πλούσια μεσαιωνική παράδοση και έθιμα υποδέχονται το Νέο Έτος με το Φεστιβάλ Ιπποτών που διοργανώνεται από τις 26 Δεκεμβρίου έως την Πρωτοχρονιά.
Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς οι κάτοικοι του νησιού Κορτσούλι πάνω από το πλούσιο τραπέζι τραγουδούν τα κάλαντα.
Παλιότερα συνήθιζαν να τραγουδούν "καντσονέτα" στην κεντρική πλατεία του Αγίου Ιουστίνου και με κωμικό τρόπο να επικρίνουν τα αρνητικά του χρόνου που πέρασε.
Στην Κροατία παλιότερα επικρατούσε η άποψη ότι τα δώρα έφερνε ο μικρός Ιησούς και στις βόρειες περιοχές τον αποκαλούσαν Ίσουσεκ, ενώ στα ηπειρωτικά της χώρας, στη Σλαβονία, τη Μπαράνια και το Σρεμ χρησιμοποιούσαν τη γερμανική λέξη «Κρίστκίντλ».
Σερβία και Μαυροβούνιο
Στη Σερβία, όπως και στο Μαυροβούνιο η Πρωτοχρονιά γιορτάζεται μεταξύ 13 και 14 Ιανουαρίου σύμφωνα με το Ιουλιανό Ημερολόγιο.
Η Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία εξακολουθεί να τηρεί το Ιουλιανό ημερολόγιο, το οποίο προσφέρει στους Σέρβους την ευκαιρία να εορτάζουν την Πρωτοχρονιά δυο φορές: μια μαζί με τον υπόλοιπο κόσμο στις 31 Δεκεμβρίου και μια στις 13 Ιανουαρίου.
Μέχρι τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Σέρβοι γιόρταζαν τα Χριστούγεννα στις 7 Ιανουαρίου Η γιορτής της Πρωτοχρονιάς ήταν στις 14 Ιανουαρίου, σύμφωνα με το Παλιό ή Ιουλιανό ημερολόγιο και λέγεται αλλιώς την Ημέρα του Αγίου Βασιλείου ή Μικρά Χριστούγεννα. Κατά την κομμουνιστική περίοδο η Πρωτοχρονιά δεν γιορταζόταν σύμφωνα με την εκκλησία στις 14 Ιανουαρίου, αλλά την 1η Ιανουαρίου.
μέχρι τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Σέρβοι γιόρταζαν τα Χριστούγεννα στις 7 Ιανουαρίου, και την Πρωτοχρονιά στις 14 Ιανουαρίου, σύμφωνα, πάλι, με το παλίο ημερολόγιο ή τον λεγόμενο Άγιο Βασίλειο ή Μικρά Χριστούγεννα.
Τα παραδοσιακά σερβικά έθιμα της Πρωτοχρονιάς συνδυάζονται με τα δυτικά. Για παράδειγμα, οι Σέρβοι στολίζουν χριστουγεννιάτικα δένδρα, αλλά την παραμονή της Πρωτοχρονιάς όχι των Χριστουγέννων.
Την Πρωτοχρονιά ή τα Μικρά Χριστούγεννα, σε πολλά μέρη της Σερβίας, επαναλαμβάνονται χριστουγεννιάτικα έθιμα. Κατά παράδοση καίγεται στο τζάκι το κούτσουρο των Χριστουγέννων "μπάντνιακ", ξύλο βελανιδιάς. Με χαρά αναμένεται στο σπίτι εκείνος που θα κάνει ποδαρικό, που θα μπει πρώτος στο σπίτι με το δεξί πόδι (πολαζάινικ ή πολάζνικ) για να φέρει καλοτυχία. Σε πολλές περιοχές ο πρώτος επισκέπτης του σπιτιού τη νέα χρονιά φέρνει και το μπάντνιακ για να το κάψει στη φωτιά.
Ο Παππούς Πάγος
Στην κουλτούρα των Σλάβων χαρακτήρας παρόμοιος του Σάντα Κλάους ή του Άγιου Βασίλη, συνδεδεμένος με την Πρωτοχρονιά και τα δώρα είναι ο Παππούς Πάγος, ο οποίος στη σερβική λέγεται Ντέντα Μραζ, στη ρωσική Ντεντ Μόροζ, στην κροατική Ντιεντ Μραζ, στη βοσνιακή Ντέντο Μραζ και στη σλοβενική Ντέντεκ Μραζ.
Ο Παππούς Πάγος φέρνει τα δώρα στα παιδιά, αλλά όχι με μυστικούς τρόπους, καθώς συχνά τα μοιράζει ο ίδιος στη διάρκεια των εορταστικών εκδηλώσεων της Πρωτοχρονιάς.
Ο Ντέντα Μραζ έχει παρόμοια εμφάνιση με τον Άγιο Βασίλη. Μετά τη διάσπαση της Γιουγκοσλαβίας ο Ντέντα Μραζ συνδέθηκε με την κομμουνιστική περίοδο και σταδιακά στις χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας άρχισε να παίρνει τη θέση του ο Ντιεντ Μποζίτσνιακ, ο Παππούς των Χριστουγέννων, ο οποίος φέρνει τα δώρα τα Χριστούγεννα. Ωστόσο σε πολλές οικογένειες ο Ντέντα Μραζ εξακολουθεί να φέρνει τα δώρα την Πρωτοχρονιά.
Στη Βουλγαρία, τα δώρα φέρνει ο Ντάντο Κολέντα, Παππούς των Χριστουγέννων, στη Ρουμανία ο Μοζ Κράτσιουμ και στην Αλβανία ο Μπάμπαντίμρι, ο Πατέρας Χειμώνας.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)