Στο Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ο Αχελώος

Δεκατέσσερα ερωτήματα που αφορούν στην εκτροπή του Αχελώου διαβίβασε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ).
Η Ολομέλεια του ΣτΕ ερωτά μεταξύ άλλων αν επιτρέπεται η μεταφορά ύδατος από μια Περιοχή Λεκάνης Απορροής Ποταμού (ΠΛΑΠ) σε γειτονική ΠΛΑΠ και εάν αυτή η μεταφορά ύδατος, εκτός από την κάλυψη αναγκών ύδρευσης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για παραγωγή ενέργειας.
Ακόμα, οι δικαστές ερωτούν το ΔΕΚ αν μπορεί να γίνει η εκτροπή του Αχελώου χωρίς τον προβλεπόμενο από την ευρωπαϊκή νομοθεσία στρατηγικό σχεδιασμό για τις επιπτώσεις του έργου στο περιβάλλον της ευρύτερης περιοχής του θεσσαλικού κάμπου και αν μπορεί να προχωρήσει η εκτροπή χωρίς να έχει προηγηθεί δημόσια διαβούλευση.
Στο ΣτΕ έχουν καταθέσει αιτήσεις η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αιτωλοακαρνανίας, οι Δήμοι Αγρινίου, Μεσολογγίου, Αιτωλικού, Ινάχου και Οινιάδων, το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αιτωλοακαρνανίας, η Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Αγροτών και οικολογικές οργανώσεις, ζητώντας να ακυρωθεί:
1) Η έγκριση περιβαλλοντικών όρων για την εκτροπή του Αχελώου.
2) Η απόφαση του ΥΠΕΧΩΔΕ που ανέθεσε και πάλι στην εταιρεία "Μηχανική" την αποπεράτωση του φράγματος Συκιάς που αποτελεί μέρος της εκτροπής του Αχελώου.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΖ TV

ΑΠΟ ΤΗΝ "ΗΜΕΡΑ ΤΣΗ ΖΑΚΥΘΟΣ"

Η επόμενη μέρα
Ημερομηνία Δημοσίευσης: 7 Οκτωβρίου 2009

Συντάκτης: Καστρινός

Εκόπασε η ένταση, και ο πυρετός της κάλπης, των χύμα υποσχέσεων, και της τρελής αγάπης.
Την άλλη μέρα σιγαλιά, και η τσέπη μου είναι άδεια, πότε θα δούμε σκέφτομαι, της αλλαγής σημάδια;
Η θύελλα των ημερών, που ζάλισε το νου μου, πέρασε διαμορφώνοντας, μέρος του εαυτού μου.
Φώλιασε κάπου μέσα μου, μια κρυφή ελπίδα, για ένα άδειο μαγαζί, για μια φτωχή πατρίδα.
Με βρήκε στην απόγνωση, ίσως να γαληνέψω, ίσως μου δώσει η αυγή, δύναμη να παλέψω.
Τι να προσφέρω, πως μπορώ; θα λιώσει το κορμί μου, κι αν θα προσφέρω το αίμα μου, ποια θα ΄ναι η αμοιβή μου;
Κοιτάζω τα υπολείμματα, του εκλογικού αγώνα, σκόρπια συνθήματα, χαρτιά, ντυμένη η κολόνα.
Ένας οδοκαθαριστής, τα βρώμικα σαρώνει, πρόσωπα και μηνύματα, ανάκατα με σκόνη.
Και γω μετράω τα λεφτά, να πάω να πληρώσω, θα μου τα δώσει η αλλαγή, για να τα συμπληρώσω;
Θα δώσει ελπίδα για δουλειά, στον άνεργο πολίτη; θα φέρει τη γαλήνη μας, μέσα σε κάθε σπίτι;
“Πάμε” μας λέει ο Αρχηγός, που διάολο να ξέρω;τα χρέη που με πνίξανε, πρέπει να τα αναφέρω.
Ακάλυπτες επιταγές, και του σπιτιού οι δόσεις, να ξαναπάρει η μηχανή, πρέπει να τη λαδώσεις.
Σκούπιζε εργάτη, σκούπιζε, δουλειά σου να προσφέρεις, αν δεν δουλέψεις, δεν θα φας, στο λέω να το ξέρεις.
Σάρωμα πήρε κάποιους χτές, για δαύτο καθαρίζεις, κι αν στο καιρό δεν πάει καλά, τους άλλους θα σκουπίζεις.