" Χριστέ μου, πού άφησα το κινητό μου και δεν το βρίσκω; Μα πού το ξέχασα; Λοιπόν, ας…με πάρω τηλέφωνο από το σταθερό για να το εντοπίσω! ". Για τέτοιες περιπτώσεις αφηρημάδας και προκειμένου να μην αναζητείτε το κινητό σας με… κλήση από το σταθερό, η σχετικά νέα (ιδρύθηκε το 2007) ταϊβανέζικη εταιρεία Ardi Technology Corporation σχεδίασε ειδικές συσκευές (trackers) για να βρίσκετε όχι μόνο τα gadgets σας αλλά και τα κατοικίδιά σας.
Έτσι λοιπόν τα Ardi Mini Tracker 505 και 506 με ακτίνα δράσης έως και τα 100 περίπου μέτρα, σας καθοδηγούν με ένα απλό LED βελάκι προς ποια κατεύθυνση πρέπει να κοιτάξετε για να βρείτε το κινητό σας, κάτι ιδιαίτερα χρήσιμο ειδικά αν βιάζεστε. Όσο για το Mini tracker 401 της φωτογραφίας είναι αδιάβροχο και φοριέται στο περιλαίμιο του σκύλου. Μάλιστα σε σχέση με ανάλογα προϊόντα πλεονεκτεί καθώς προσφέρει μια επιπλέον λειτουργία: Αν το κατοικίδιο απομακρυνθεί αρκετά τότε τα δύο trackers (του σκύλου και του αφεντικού του) αρχίζουν να ηχούν προειδοποιητικά…
Θανατηφόρο μικρόβιο στο «Αλεξάνδρα»
Ισχυρός «ενδονοσοκομειακός» μολυσματικός παράγοντας ευθύνεται για τον θάνατο τεσσάρων νεογνών στο νοσοκομείο «Αλεξάνδρα» καθώς και για την παρακολούθηση άλλων τριών πρόωρων βρεφών. Πρόκειται για το βακτηρίδιο serratia το οποίο εντοπίστηκε στη Μονάδα Νεογνών του νοσοκομείου πριν από περίπου έναν μήνα, κι ενώ φιλοξενούσε περίπου 20 νεογνά.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, αυτή τη στιγμή το παθογόνο μικρόβιο φαίνεται πως έχει απομονωθεί, καθώς κανένα νεογνό δε νοσεί, ωστόσο παρακολουθούνται προσεκτικά για τυχόν εκδήλωση λοιμώξεως και τα υπόλοιπα νεογνά. Τρία νεογνά είναι φορείς του μικροβίου χωρίς να νοσούν και η κατάσταση της υγείας τους είναι πολύ καλή. Τα νεογνά αυτά νοσηλεύονται, σύμφωνα με τις συστάσεις του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ), σε ειδικό ξεχωριστό χώρο.
Όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση του ΚΕΛΠΝΟ, «μετά από ενημέρωση από το ΕΚΕΠΥ και σε συνεννόηση με την Επιτροπή Νοσοκομειακών Λοιμώξεων του ΓΝΑ «Αλεξάνδρα», κλιμάκιο του Τομέα Νοσοκομειακών Λοιμώξεων του ΚΕΕΛΠΝΟ, επισκέφθηκε άμεσα το Νοσοκομείο για τη διερεύνηση των περιστατικών. Διαπιστώθηκε η ύπαρξη τεσσάρων νεογνών, τα οποία παρουσίασαν βαριά σηπτική εικόνα εξαιτίας μικροβιαιμίας από serratia. Παρά τη χορήγηση της κατάλληλης αντιμικροβιακής αγωγής, τα προαναφερόμενα νεογνά κατέληξαν».
Σύμφωνα με τους ειδικούς, αυτή τη στιγμή το παθογόνο μικρόβιο φαίνεται πως έχει απομονωθεί, καθώς κανένα νεογνό δε νοσεί, ωστόσο παρακολουθούνται προσεκτικά για τυχόν εκδήλωση λοιμώξεως και τα υπόλοιπα νεογνά. Τρία νεογνά είναι φορείς του μικροβίου χωρίς να νοσούν και η κατάσταση της υγείας τους είναι πολύ καλή. Τα νεογνά αυτά νοσηλεύονται, σύμφωνα με τις συστάσεις του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ), σε ειδικό ξεχωριστό χώρο.
Όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση του ΚΕΛΠΝΟ, «μετά από ενημέρωση από το ΕΚΕΠΥ και σε συνεννόηση με την Επιτροπή Νοσοκομειακών Λοιμώξεων του ΓΝΑ «Αλεξάνδρα», κλιμάκιο του Τομέα Νοσοκομειακών Λοιμώξεων του ΚΕΕΛΠΝΟ, επισκέφθηκε άμεσα το Νοσοκομείο για τη διερεύνηση των περιστατικών. Διαπιστώθηκε η ύπαρξη τεσσάρων νεογνών, τα οποία παρουσίασαν βαριά σηπτική εικόνα εξαιτίας μικροβιαιμίας από serratia. Παρά τη χορήγηση της κατάλληλης αντιμικροβιακής αγωγής, τα προαναφερόμενα νεογνά κατέληξαν».
Η αλλαγή του κλίματος επιδρά αρνητικά στη γεωργία
Οι κλιματολογικές συνθήκες που επικρατούν τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, ευνοούν την ανάπτυξη του «σολάνουμ ελεαγκνιφόλιουμ», ενός ζιζάνιου ιθαγενούς από τη Νότια και Κεντρική Αμερική, που είναι πολύ επιθετικό, δηλητηριώδες και επιβλαβές, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Έθνος».
Το εν λόγω ζιζάνιο ήρθε στη χώρα από την Κεντρική και Νότια Αμερική και πρωτοεμφανίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1920, στη Θεσσαλονίκη κι εκτιμάται ότι οι σπόροι του έφτασαν στο λιμάνι της πόλης, με λιπάσματα από την Αμερική ή σιτηρά από την Αργεντινή.
Σήμερα βρίσκεται σχεδόν παντού, ακόμη και στις διαχωριστικές νησίδες των εθνικών οδών εκκρίνοντας στο περιβάλλον τοξικές ουσίες, ενώ επιπλέον αντέχει στη ρύπανση και τα φυτά του είναι ξενιστές επιβλαβών εντόμων και μυκήτων.
Οι επιπτώσεις των κλιματικών μεταβολών είναι ένα από τα θέματα που θα συζητηθούν, αφού προηγηθεί σειρά διαλέξεων, στο 3ο Πανελλήνιο Συνέδριο που διοργανώνει στη Θεσσαλονίκη το Συμβούλιο Περιβάλλοντος του ΑΠΘ, με θέμα «Κλιματική αλλαγή, βιώσιμη ανάπτυξη και ανταγωνιστικές πηγές ενέργειας. Αναζητώντας λύσεις για το ελληνικό περιβάλλον».
Ο καθηγητής Γεωπονίας Σωτήρης Τσιούρης, δήλωσε ότι οι συχνοί καύσωνες, η ξηρασία, οι πλημμύρες κ.λπ. εκτός από τη μείωση της παραγωγής, επιδρούν στην εξαφάνιση και στην εξάπλωση καλλιεργούμενων φυτών σε νέες περιοχές και στην ευπάθεια σε ασθένειες και παράσιτα.
Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται η καλλιέργεια της ελιάς σε πιο ψυχρά κλίματα, αλλά και η χωρίς έλεγχο εξάπλωση των ζιζανίων τύπου «σολάνουμ ελεαγκνιφόλιουμ», ενώ ο ρυθμός μεταβολής του κλίματος προβληματίζει τη διεθνή κοινότητα, καθώς το φαινόμενο του θερμοκηπίου αυξάνει τη μέση θερμοκρασία της γης, με παράλληλη μεταβολή του υδρολογικού κύκλου.
Σύμφωνα με τον κ. Τσιούρη, η αλλαγή στον τρόπο άσκησης της γεωργίας από συμβατική σε βιολογική, οδηγεί αφενός στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα, αφετέρου όμως επιφέρει σημαντική μείωση των αποδόσεων, με την έλλειψη λιπασμάτων.
Οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και ζητούν ορθολογική διαχείριση των αγροοικοσυστημάτων, ενώ τα Ηνωμένα Εθνη εκτιμούν ότι η διεθνής διατροφική κρίση θα επιδεινωθεί δραματικά από τις κλιματικές αλλαγές, καθώς μέχρι και το 25% της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων κινδυνεύει να χαθεί.
Η καλύτερη διαχείριση της διατροφικής αλυσίδας , καθώς και της παραγόμενης βιομάζας, θα μπορούσε να συμβάλει στην παραγωγή βιοκαυσίμων με την προϋπόθεση ότι η παραγωγή αυτή δεν θα επιδράσει στην κλιματική μεταβολή και δεν θα ανταγωνιστεί τις καλλιέργειες για τροφή.
«Συνεπώς η γεωργία και ο τρόπος άσκησής της σε σχέση με την κλιματική μεταβολή θα αποτελέσει αντικείμενο προτεραιότητας για έρευνα, δεδομένου ότι η γεωργία αποτελεί τη βάση για να ξεπεραστεί η διατροφική κρίση», σημείωσε ο κ. Τσιούρης.
Το εν λόγω ζιζάνιο ήρθε στη χώρα από την Κεντρική και Νότια Αμερική και πρωτοεμφανίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1920, στη Θεσσαλονίκη κι εκτιμάται ότι οι σπόροι του έφτασαν στο λιμάνι της πόλης, με λιπάσματα από την Αμερική ή σιτηρά από την Αργεντινή.
Σήμερα βρίσκεται σχεδόν παντού, ακόμη και στις διαχωριστικές νησίδες των εθνικών οδών εκκρίνοντας στο περιβάλλον τοξικές ουσίες, ενώ επιπλέον αντέχει στη ρύπανση και τα φυτά του είναι ξενιστές επιβλαβών εντόμων και μυκήτων.
Οι επιπτώσεις των κλιματικών μεταβολών είναι ένα από τα θέματα που θα συζητηθούν, αφού προηγηθεί σειρά διαλέξεων, στο 3ο Πανελλήνιο Συνέδριο που διοργανώνει στη Θεσσαλονίκη το Συμβούλιο Περιβάλλοντος του ΑΠΘ, με θέμα «Κλιματική αλλαγή, βιώσιμη ανάπτυξη και ανταγωνιστικές πηγές ενέργειας. Αναζητώντας λύσεις για το ελληνικό περιβάλλον».
Ο καθηγητής Γεωπονίας Σωτήρης Τσιούρης, δήλωσε ότι οι συχνοί καύσωνες, η ξηρασία, οι πλημμύρες κ.λπ. εκτός από τη μείωση της παραγωγής, επιδρούν στην εξαφάνιση και στην εξάπλωση καλλιεργούμενων φυτών σε νέες περιοχές και στην ευπάθεια σε ασθένειες και παράσιτα.
Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται η καλλιέργεια της ελιάς σε πιο ψυχρά κλίματα, αλλά και η χωρίς έλεγχο εξάπλωση των ζιζανίων τύπου «σολάνουμ ελεαγκνιφόλιουμ», ενώ ο ρυθμός μεταβολής του κλίματος προβληματίζει τη διεθνή κοινότητα, καθώς το φαινόμενο του θερμοκηπίου αυξάνει τη μέση θερμοκρασία της γης, με παράλληλη μεταβολή του υδρολογικού κύκλου.
Σύμφωνα με τον κ. Τσιούρη, η αλλαγή στον τρόπο άσκησης της γεωργίας από συμβατική σε βιολογική, οδηγεί αφενός στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα, αφετέρου όμως επιφέρει σημαντική μείωση των αποδόσεων, με την έλλειψη λιπασμάτων.
Οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και ζητούν ορθολογική διαχείριση των αγροοικοσυστημάτων, ενώ τα Ηνωμένα Εθνη εκτιμούν ότι η διεθνής διατροφική κρίση θα επιδεινωθεί δραματικά από τις κλιματικές αλλαγές, καθώς μέχρι και το 25% της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων κινδυνεύει να χαθεί.
Η καλύτερη διαχείριση της διατροφικής αλυσίδας , καθώς και της παραγόμενης βιομάζας, θα μπορούσε να συμβάλει στην παραγωγή βιοκαυσίμων με την προϋπόθεση ότι η παραγωγή αυτή δεν θα επιδράσει στην κλιματική μεταβολή και δεν θα ανταγωνιστεί τις καλλιέργειες για τροφή.
«Συνεπώς η γεωργία και ο τρόπος άσκησής της σε σχέση με την κλιματική μεταβολή θα αποτελέσει αντικείμενο προτεραιότητας για έρευνα, δεδομένου ότι η γεωργία αποτελεί τη βάση για να ξεπεραστεί η διατροφική κρίση», σημείωσε ο κ. Τσιούρης.
Oικολογικές κατοικίες από ανακυκλωμένα υλικά
Σπίτια φτιαγμένα από ανακυκλωμένα υλικά, με σεβασμό στις ανάγκες της κοινότητας και ανέλπιστα χαμηλού κόστους, είναι οι προτάσεις από νεαρούς «Rural» αρχιτέκτονες, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Καθημερινή».
Το Rural Studio από την Αλαμπάμα, προσκεκλημένο της παρισινής έκθεσης «Οικολογικό Κατοικείν» (Cite de l’Architecture) για μια παρουσίαση της δουλειάς του στο πλαίσιο της εν λόγω έκθεσης, είναι ένα πραγματικό φυτώριο σύγχρονων Αμερικανών οικο-υπεύθυνων αρχιτεκτόνων, μιας νέα δυναμικής γενιάς, που αναζητεί μέσα από μια «ολιστική» προσέγγιση εναλλακτικούς τρόπους κατασκευής και σχεδιασμού τόσο κτιρίων όσο και ολόκληρων αστικών περιοχών.
Δημιούργημα ενός οραματιστή ονόματι Samuel Mockbee, τη χρονιά της ιστορικής Διάσκεψης Κορυφής για τη Γη του Ρίο, το 1992, και σήμερα υπό τη διεύθυνση του Andrew Freear, το Rural Studio έχει κατ’ αρχήν τη λογική για τα αμερικανικά δεδομένα ιδιαιτερότητα να λειτουργεί σε ένα πανεπιστήμιο και με όρους πειραματικούς.
Κάθε χρόνο, τριάντα περίπου φοιτητές της αρχιτεκτονικής σχολής του Πανεπιστημίου του Auburn στην Αλαμπάμα, μαθαίνουν στην πράξη πώς να φτιάχνουν σπίτια, εκκλησίες, φορητές καντίνες ή πολιτιστικά κέντρα, σε συνεργασία και κυρίως για τους οικονομικά αδύναμους συμπατριώτες τους, ανακυκλώνοντας από βιομηχανικά απόβλητα (λάστιχα, τζάμια αυτοκινήτων, λαμαρίνες, εφημερίδες, χαρτόνια) μέχρι υλικά που προμηθεύονται με πολύ χαμηλό κόστος ή και εντελώς δωρεάν, όπως άχυρο, ξύλο, πλίνθους ή χώμα.
Mε εφόδιο την τεχνογνωσία και την επινοητικότητα, το νέο είδος της αρχιτεκτονικής που μας προτείνουν οι νεαροί Rural αρχιτέκτονες, έχει το προτέρημα, πέρα από φιλική προς τη φύση και την κοινωνία, να είναι ανέλπιστα δροσερή κι ανάλαφρη.
Το Rural Studio από την Αλαμπάμα, προσκεκλημένο της παρισινής έκθεσης «Οικολογικό Κατοικείν» (Cite de l’Architecture) για μια παρουσίαση της δουλειάς του στο πλαίσιο της εν λόγω έκθεσης, είναι ένα πραγματικό φυτώριο σύγχρονων Αμερικανών οικο-υπεύθυνων αρχιτεκτόνων, μιας νέα δυναμικής γενιάς, που αναζητεί μέσα από μια «ολιστική» προσέγγιση εναλλακτικούς τρόπους κατασκευής και σχεδιασμού τόσο κτιρίων όσο και ολόκληρων αστικών περιοχών.
Δημιούργημα ενός οραματιστή ονόματι Samuel Mockbee, τη χρονιά της ιστορικής Διάσκεψης Κορυφής για τη Γη του Ρίο, το 1992, και σήμερα υπό τη διεύθυνση του Andrew Freear, το Rural Studio έχει κατ’ αρχήν τη λογική για τα αμερικανικά δεδομένα ιδιαιτερότητα να λειτουργεί σε ένα πανεπιστήμιο και με όρους πειραματικούς.
Κάθε χρόνο, τριάντα περίπου φοιτητές της αρχιτεκτονικής σχολής του Πανεπιστημίου του Auburn στην Αλαμπάμα, μαθαίνουν στην πράξη πώς να φτιάχνουν σπίτια, εκκλησίες, φορητές καντίνες ή πολιτιστικά κέντρα, σε συνεργασία και κυρίως για τους οικονομικά αδύναμους συμπατριώτες τους, ανακυκλώνοντας από βιομηχανικά απόβλητα (λάστιχα, τζάμια αυτοκινήτων, λαμαρίνες, εφημερίδες, χαρτόνια) μέχρι υλικά που προμηθεύονται με πολύ χαμηλό κόστος ή και εντελώς δωρεάν, όπως άχυρο, ξύλο, πλίνθους ή χώμα.
Mε εφόδιο την τεχνογνωσία και την επινοητικότητα, το νέο είδος της αρχιτεκτονικής που μας προτείνουν οι νεαροί Rural αρχιτέκτονες, έχει το προτέρημα, πέρα από φιλική προς τη φύση και την κοινωνία, να είναι ανέλπιστα δροσερή κι ανάλαφρη.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)