Η Ελλάδα και το χαρτοφυλάκιο της Μάλτας

Η Ελλάδα πήρε το χαρτοφυλάκιο της Μάλτας. Το χαρτοφυλάκιο που κατείχε η χώρα μας ως σήμερα, το περιβάλλον, έσπασε στα δύο και μοιράστηκε ανάμεσα στη Δανία και τη Σλοβενία. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης της νέας ελληνικής κυβέρνησης στο παζάρι της Κομισιόν. Αν έπρεπε να το περιγράψει κανείς με μια φράση: δεν ήταν ό,τι καλύτερο, δεν ήταν όμως και καταστροφή.


Το χαρτοφυλάκιο της Αλιείας και των Ναυτιλιακών Υποθέσεων αφορά ως ένα βαθμό τη χώρα μας, αν και η αλιεία δεν είναι τόσο σημαντική οικονομική δραστηριότητα για μας. Οι ιχθυοκαλλιέργειες όμως είναι, και μόλις απέκτησαν τα μέσα στις Βρυξέλλες. Σε ό,τι αφορά τις ναυτιλιακές υποθέσεις, οι θαλάσσιες μεταφορές που μας ενδιαφέρουν άμεσα, υπάγονται στις Μεταφορές, ένα από τα σημαντικά χαρτοφυλάκια στην Επιτροπή, που πήγε στα χέρια της Εσθονίας. Οι ναυτιλιακές υποθέσεις (maritime affairs) έχουν πάντως πολλές συναρμοδιότητες, οπότε εναπόκειται στις ικανότητες του Επιτρόπου να επεκτείνει τα πεδία δραστηριότητάς του, π.χ. διεκδικώντας λόγο και συναρμοδιότητα στο ζήτημα των λιμανιών, που καίει σήμερα τη χώρα μας.

Θα μπορούσε ο κ. Παπανδρέου να είχε πετύχει κάτι καλύτερο; Μάλλον όχι, με δεδομένη την κακή πολιτική σχέση του με τον Μπαρόζο και τις αδύναμες επιλογές του για τη θέση. Στην πραγματικότητα, το πρεστίζ της Ελλάδας και μαζί του η Μαρία Δαμανάκη, διασώθηκαν με αυτό το χαρτοφυλάκιο. Αυτό, βέβαια, δεν το καθιστά ένα από τα σημαντικά και δεν αποτελεί (όπως ήταν π.χ. το περιβάλλον) διαπραγματευτικό ατού στο Κολέγιο των Επιτρόπων.

Θα μπορούσε η Ελλάδα να πετύχει κάτι καλύτερο, αν αποφάσιζε να ανανεώσει τη θητεία του κ. Σταύρου Δήμα, όπως είχε προτείνει πριν από τις εκλογές ο Θόδωρος Πάγκαλος; Αυτό είναι ένα υποθετικό ερώτημα που δεν μπορεί να απαντήσει κανείς με βεβαιότητα, αφού η σκέψη δεν δοκιμάστηκε στην πράξη. Υπάρχουν, όμως, κάποια δεδομένα που συνηγορούν υπέρ της. Π.χ. ότι όλοι οι Επίτροποι που συνεχίζουν στην Κομισιόν Μπαρόζο αναβαθμίστηκαν, κάποιοι μάλιστα όπως ο Εσθονός Κάλας και ο Ισπανός Αλμούνια έγιναν αντιπρόεδροι της Επιτροπής. Τον περασμένο Ιούνιο, ο Μπαρόζο είχε προσφέρει το ίδιο και στον Καραμανλή αν ξαναδιόριζε τον κ. Δήμα, εκείνος όμως αρνήθηκε να ανοίξει τα χαρτιά του.

Ως ένας από τους πιο πετυχημένους Επιτρόπους στην απερχόμενη Κομισιόν, ο κ. Δήμας διέθετε ερείσματα για ένα καλό χαρτοφυλάκιο. Το μάξιμουμ της διαπραγματευτικής του ισχύος θα αναπτυσσόταν αν συνέχιζε στο περιβάλλον, καθώς τον στήριζε το περιβαλλοντικό λόμπι, το οποίο διαθέτει αυτόνομη πολιτική παρουσία στην Ευρωβουλή, το κόμμα των Ευρωπαίων Πρασίνων. Πιθανόν μάλιστα, να γινόταν ο πρώτος Επίτροπος για την κλιματική αλλαγή, στο νέο χαρτοφυλάκιο με το σημαντικό πρεστίζ που δημιουργείται στην Κομισιόν. Στην Ευρώπη υπολόγιζαν ότι μπορεί να ανανεωθεί η θητεία του. Είναι ενδεικτικό ότι η Δανία - που πήρε τελικά το νέο χαρτοφυλάκιο -, περίμενε ως την τελευταία στιγμή να βεβαιωθεί ότι η Ελλάδα δεν θα ξαναστείλει τον κ. Δήμα. Η Κόνι Χέντεγκαρντ, η Δανή υπουργός Περιβάλλοντος που έγινε τελικά «κυρία Κλιματικές Αλλαγές», ανακοινώθηκε μόλις την περασμένη Τετάρτη.

Η επιλογή του Επιτρόπου αποτελεί το αποκλειστικό προνόμιο του εκάστοτε Πρωθυπουργού. Κανείς δε μπορεί να ψέξει τον κ. Παπανδρέου, επειδή προτίμησε κάποιον από την παράταξή του. Ωστόσο, εδώ προκύπτει ένα θέμα πολιτικής και όχι κομματικής ανακολουθίας. Ο κ. Παπανδρέου έχει κάνει σημαία την κλιματική αλλαγή και την πράσινη ανάπτυξη, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στη Σοσιαλιστική Διεθνή. Στις 50 μέρες που κυβερνά, έχει κάνει μια και μοναδική συνεργασία με υπουργούς του, για να προετοιμάσει τη θέση της Ελλάδας για το θέμα αυτό στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ. Πήγε στον Άγιο Δομίνικο για την κλιματική αλλαγή, για να έχει η Σοσιαλιστική Διεθνής ρόλο και λόγο στην Κοπεγχάγη. Από τις Πρέσπες έστειλε, από κοινού με τον Αλβανό και το Σκοπιανό ομόλογο του, επιστολή στο Δανό Πρωθυπουργό που θα προεδρεύσει στη Διάσκεψη της Κοπεγχάγης. Αγωνίζεται ώστε οι σοσιαλιστές να είναι στην πρωτοπορία της αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής και θέλει ιδιαίτερο ρόλο στο ζήτημα αυτό για τη χώρα μας. Δεν είναι, λοιπόν, τουλάχιστον παράξενο και πολιτικά ανακόλουθο το γεγονός, να μην εκμεταλλεύεται το ότι ο Ευρωπαίος «Mr. Klima» είναι Έλληνας; Και να παραιτείται από ένα σημαντικό ευρωπαϊκό αξίωμα που θα έδινε πρόσθετο πρεστίζ σε αυτή την προσπάθεια ανάταξης της εικόνας της χώρας, όταν θα μπορούσε να το διεκδικήσει;