Έργα τέχνης με αντικείμενα από τα σκουπίδια

Μπορεί ένα χερούλι πόρτας, ένα σκουριασμένο φαράσι και τα πόδια μιας... γαμήλιας τούρτας, μέσα σ' ένα ξύλινο συρτάρι να γίνουν έργο τέχνης; Κι όμως, ο Μπάρι Φέλντμαν (Barry Feldman), ο οποίος ζει τα τελευταία 20 χρόνια στη Θεσσαλονίκη, έχει καταφέρει να δημιουργεί αντικείμενα τέχνης με υλικά από τα σκουπίδια. Γυρνάει στην πόλη με το παλιό του αυτοκίνητο, συλλέγει αντικείμενα που βρίσκονται έξω από τους κάδους σκουπιδιών και τα επαναχρησιμοποιεί, πραγματοποιώντας ουσιαστικά μια ανακύκλωση... τέχνης.

"Συλλέγω κυρίως έπιπλα σπασμένα αλλά και ό,τι μπορώ να χρησιμοποιήσω για να δημιουργήσω τα έργα μου, ενώ επισκέπτομαι πολύ συχνά και το Μπιτ Παζάρ, όπου αγοράζω διάφορα αντικείμενα από τους παλαιοπώλες", αναφέρει ο κ. Φέλντμαν, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Τα έργα του, τα "κουτιά" όπως τα αποκαλεί, είναι μικρές, προσωπικές δημιουργίες μέσα σε παλιά και καινούργια ξύλινα κουτιά, με θέματα που ποικίλουν.

"Tα αντιμετωπίζω σαν ποιήματα, στα οποία χρησιμοποιώ αντικείμενα ή τμήματα αντικειμένων, εκεί όπου ο ποιητής χρησιμοποιεί λέξεις", λέει ο καλλιτέχνης για τα έργα του.

Και συμπληρώνει: "Στη συνέχεια, αυτό το 'ζωντανό ποίημα' παρουσιάζεται στο δικό του μικρό θέατρο, το κουτί. Μέσα στον τρισδιάστατο χώρο των κουτιών συνδυάζονται κάθε λογής χρώματα, σχήματα και υλικά. Η παρουσίαση ενέχει θεατρικά στοιχεία, ακόμα και μουσικά".

Ο Μπάρι Φέλντμαν γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1945. Σπούδασε ιστορία της τέχνης στο Swarthmore College και το 1971 μετακόμισε στο Cape Breton, Nova Scotia του Καναδά όπου κέρδισε την υποτροφία Canada Council Arts Grant for Painting. Το 1989 μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη και το 1992 έγινε ιδρυτικό μέλος της πρωτοβουλίας καλλιτεχνών "Αμάλγαμα". Έχει παρουσιάσει τη ζωγραφική, τις κατασκευές και τις φωτογραφίες του σε πολλές ατομικές εκθέσεις.

"Αρχισα να μαζεύω αντικείμενα από τον δρόμο, όταν ζούσα στη Νέα Υόρκη και δυσκολευόμουν να πληρώσω το νοίκι μου. Έπαιρνα τότε τα πράγματα που έβρισκα στα σκουπίδια, πήγαινα σε διάφορα υπαίθρια παζάρια (flea market) που γινόταν στην πόλη και τα πουλούσα, εξασφαλίζοντας έτσι χρήματα για το νοίκι μου. Αργότερα σκέφτηκα να χρησιμοποιήσω αυτά τα αντικείμενα στη δουλειά μου", μας λέει ο καλλιτέχνης.

Στην Ελλάδα ήρθε, μαζί με τη γυναίκα του, η οποία σπούδασε αρχαία ελληνικά, το 1989 και αποφάσισαν να εγκατασταθούν μόνιμα στη χώρα μας, "για καλύτερη ζωή", όπως τονίζει και συμπληρώνει, με περηφάνια, ότι και τα τρία τους παιδιά είναι καλλιτέχνες.

Μόνο τα ελληνικά δεν μπόρεσε να μάθει καλά επειδή, "κάθε μέρα είμαι μόνος μου στα εργαστήρι για πολλές ώρες και δεν μιλάω με κανέναν".

Το εργαστήρι του είναι ένας τεράστιος , χαοτικός χώρος με κάθε λογής αντικείμενα, στοιβαγμένα στις πιο απίθανες γωνιές. Εκεί μπορείς να δεις σπασμένα πόδια από καρέκλες, χαλασμένους ανεμιστήρες, καλώδια και εξαρτήματα από ηλεκτρικές συσκευές, πλήκτρα από υπολογιστές και δεκάδες συρτάρια από ντουλάπες που περιμένουν να μεταμορφωθούν σε έργα τέχνης.

Σ΄ ένα καβαλέτο, στην μέση του εργαστηρίου, ο Μπάρι Φέλντμαν ζωγραφίζει την αυτοπροσωπογραφία του. Κοιτάζεται στον καθρέφτη που έχει βάλει στα δεξιά του για να βλέπει όλες τις λεπτομέρειες του προσώπου του και βουτάει το πινέλο του στην μπογιά, βυθιζόμενος για ακόμη μια φορά στη σιωπή και τη μουσική των χρωμάτων του...