Καθώς τα άγρια πτηνά δεν γνωρίζουν σύνορα, η διατήρηση των απειλούμενων ειδών απαιτεί διασυνοριακή συνεργασία.Υπενθυμίζεται πως η πρώτη ευρωπαϊκή οδηγία για την προστασία των άγριων πτηνών ανάγεται στο 1979 και είναι η παλαιότερη πράξη της περιβαλλοντικής νομοθεσίας της ΕΕ που ισχύει μέχρι σήμερα.
Περιορίζει το κυνήγι τους, απαγορεύει την εσκεμμένη θανάτωσή τους, αλλά και την καταστροφή των φωλιών και των αυγών τους.
Η συγκεκριμένη οδηγία περιλαμβάνει πολλές σελίδες με μυστηριώδη ονόματα πτηνών που προστατεύονται από το κοινοτικό δίκαιο (“Grus grus”, “Scolopax rusticola”,κ.ά) και προβλέπει τη δημιουργία προστατευόμενων περιοχών (από το 1994 ως μέρος του προγράμματος “NATURA 2000”), τη συντήρηση και τη διαχείριση των οικοτόπων, σύμφωνα με τις οικολογικές ανάγκες και την αποκατάσταση και δημιουργία βιοτόπων.
Όπως ανέφερε η Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, μέλος της Ομάδας της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο από την Πολωνία και εισηγήτρια της έκθεσης επί της οδηγίας εκ μέρους της κοινοβουλευτικής επιτροπής Νομικών Θεμάτων, “Η διατήρηση των αγρίων πτηνών αποτελεί ένα πολύ καλό παράδειγμα των τομέων στους οποίους η διεθνής συνεργασία είναι απαραίτητη: τα πουλιά δεν γνωρίζουν σύνορα και, ως εκ τούτου, η κρατική νομοθεσία είναι σίγουρα λιγότερο αποτελεσματική από την κοινή δράση εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης”.
Ο στόχος της εν εξελίξει κωδικοποίησης των πτηνών είναι η συγχώνευση και η απλοποίηση της υφιστάμενης νομοθεσίας με στόχο την εν τέλει καλύτερη προστασία των πτηνών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.