Ημερομηνία Δημοσίευσης: 7 Οκτωβρίου 2009
Συντάκτης: Καστρινός
Εκόπασε η ένταση, και ο πυρετός της κάλπης, των χύμα υποσχέσεων, και της τρελής αγάπης.
Την άλλη μέρα σιγαλιά, και η τσέπη μου είναι άδεια, πότε θα δούμε σκέφτομαι, της αλλαγής σημάδια;
Η θύελλα των ημερών, που ζάλισε το νου μου, πέρασε διαμορφώνοντας, μέρος του εαυτού μου.
Φώλιασε κάπου μέσα μου, μια κρυφή ελπίδα, για ένα άδειο μαγαζί, για μια φτωχή πατρίδα.
Με βρήκε στην απόγνωση, ίσως να γαληνέψω, ίσως μου δώσει η αυγή, δύναμη να παλέψω.
Τι να προσφέρω, πως μπορώ; θα λιώσει το κορμί μου, κι αν θα προσφέρω το αίμα μου, ποια θα ΄ναι η αμοιβή μου;
Κοιτάζω τα υπολείμματα, του εκλογικού αγώνα, σκόρπια συνθήματα, χαρτιά, ντυμένη η κολόνα.
Ένας οδοκαθαριστής, τα βρώμικα σαρώνει, πρόσωπα και μηνύματα, ανάκατα με σκόνη.
Και γω μετράω τα λεφτά, να πάω να πληρώσω, θα μου τα δώσει η αλλαγή, για να τα συμπληρώσω;
Θα δώσει ελπίδα για δουλειά, στον άνεργο πολίτη; θα φέρει τη γαλήνη μας, μέσα σε κάθε σπίτι;
“Πάμε” μας λέει ο Αρχηγός, που διάολο να ξέρω;τα χρέη που με πνίξανε, πρέπει να τα αναφέρω.
Ακάλυπτες επιταγές, και του σπιτιού οι δόσεις, να ξαναπάρει η μηχανή, πρέπει να τη λαδώσεις.
Σκούπιζε εργάτη, σκούπιζε, δουλειά σου να προσφέρεις, αν δεν δουλέψεις, δεν θα φας, στο λέω να το ξέρεις.
Σάρωμα πήρε κάποιους χτές, για δαύτο καθαρίζεις, κι αν στο καιρό δεν πάει καλά, τους άλλους θα σκουπίζεις.
Την άλλη μέρα σιγαλιά, και η τσέπη μου είναι άδεια, πότε θα δούμε σκέφτομαι, της αλλαγής σημάδια;
Η θύελλα των ημερών, που ζάλισε το νου μου, πέρασε διαμορφώνοντας, μέρος του εαυτού μου.
Φώλιασε κάπου μέσα μου, μια κρυφή ελπίδα, για ένα άδειο μαγαζί, για μια φτωχή πατρίδα.
Με βρήκε στην απόγνωση, ίσως να γαληνέψω, ίσως μου δώσει η αυγή, δύναμη να παλέψω.
Τι να προσφέρω, πως μπορώ; θα λιώσει το κορμί μου, κι αν θα προσφέρω το αίμα μου, ποια θα ΄ναι η αμοιβή μου;
Κοιτάζω τα υπολείμματα, του εκλογικού αγώνα, σκόρπια συνθήματα, χαρτιά, ντυμένη η κολόνα.
Ένας οδοκαθαριστής, τα βρώμικα σαρώνει, πρόσωπα και μηνύματα, ανάκατα με σκόνη.
Και γω μετράω τα λεφτά, να πάω να πληρώσω, θα μου τα δώσει η αλλαγή, για να τα συμπληρώσω;
Θα δώσει ελπίδα για δουλειά, στον άνεργο πολίτη; θα φέρει τη γαλήνη μας, μέσα σε κάθε σπίτι;
“Πάμε” μας λέει ο Αρχηγός, που διάολο να ξέρω;τα χρέη που με πνίξανε, πρέπει να τα αναφέρω.
Ακάλυπτες επιταγές, και του σπιτιού οι δόσεις, να ξαναπάρει η μηχανή, πρέπει να τη λαδώσεις.
Σκούπιζε εργάτη, σκούπιζε, δουλειά σου να προσφέρεις, αν δεν δουλέψεις, δεν θα φας, στο λέω να το ξέρεις.
Σάρωμα πήρε κάποιους χτές, για δαύτο καθαρίζεις, κι αν στο καιρό δεν πάει καλά, τους άλλους θα σκουπίζεις.